Als dit blog verschijnt is de lente alweer een week onderweg en heeft tot dusverre veel zon gebracht. Voor de komende tijd worden echter weer winterse omstandigheden verwacht. Deel twee van mijn winterse AWD-serie zou daarbij dus mooi kunnen aansluiten.
Na de Grote Zaagbekken van deel 1 wordt in deel 2 de nadruk gelegd op een doodgewone Nederlandse zwemvogel, die het hele jaar door hier te vinden is en die – op zijn zachts gezegd – een beetje wordt ondergewaardeerd. De Meerkoet. Het zijn geen echt mooie vogels, ze zijn met veel en ze zijn niet bepaald bescheiden. Ze kunnen behoorlijk tekeer gaan en kunnen voor groot spektakel zorgen. Juist dat laatste wordt in dit blog extra belicht!
Voor een kwalitatief betere weergave loont het de moeite de foto’s even aan te klikken!
Maar eerst wil ik wat andere plaatjes laten zien. Allemaal waarnemingen uit de maand januari. Te beginnen met een vos. Je zal mij niet gauw tegenkomen op één van de bekende VOP’s (Vossen OntmoetingsPlaatsen). Ik hou niet van de drukte en vind het allemaal een beetje te onnatuurlijk. Ik wacht geduldig af tot ik er eentje één-op-één tegenkom. Dat gebeurt niet vaak, maar op 2 januari wél en dat leverde o.a. dit plaatje op.
Op diezelfde 2e januari zag ik mijn eerste Baardmannetjes in de AWD, hetgeen uiteraard naar meer smaakte. Op 6 januari ging ik dan ook weer op zoek, maar vond ze die dag niet. Tijdens een laatste rondje om de Zwanenplas zag ik wél een paar Wilde Zwanen, vaste wintergasten in de AWD. Het was die dag erg somber weer met beroerd licht, maar tegen het eind van de middag kwam een schuchter zonnetje me te hulp.
Ze waren met zijn tweeën en zaten behoorlijk ver weg. Het was weer lastig om – gehinderd door het vele riet – een beetje laag standpunt te vinden.
Langs veel kanaaltjes en watertjes in de AWD staan die hinderlijke rietkragen, maar zo langzamerhand weet ik inmiddels een aantal plekken waar je wél lekker laag kunt fotograferen. Dan moet je alleen nog het geluk hebben dat nét als je daar zit iets interessant voorbij komt. Hier hoopte ik op Brilduikers, maar een Kuifeend vond ik ook interessant genoeg.
![Kuifeend [m]](https://mobydixer.wordpress.com/wp-content/uploads/2020/03/2020-01-20-10-21-36-p1203925c_1080p.jpg)
De Kuifeenden verdwenen langzaam uit beeld en ook de Brilduikers wilden niet dichterbij komen. Ik besloot tenslotte maar een kiekje te maken van een Meerkoet. Juist omdat ze niet zo populair zijn misschien? Ze zijn in ieder geval niet schuw en een paar soortgenoten van deze gast zorgden even later zelfs voor veel spektakel, maar daarover later meer…
Op 2 januari had ik ergens een Waterral gezien en ook kunnen fotograferen, maar dat was niet meer dan een bewijsplaatje. Dat moest beter en daarom ging op 6 januari een uurtje zitten op de bewuste plek. Die plek bleek echter ook populair bij een aantal damherten. De Waterral liet zich dan ook niet zien.
Na twee weken prutweer (regen en veel wind) volgden er vanaf de 20e januari eindelijk een paar rustigere dagen én… mijn macrolens was weer terug! Naast Baardmannen kregen nu ook diverse mosjes mijn aandacht. Daarover zal ik in het vierde deel van deze serie meer laten zien. In dit blog een paar bijvangsten, zoals dit vermoedelijke Duinmosklokje.
Eén van de eerste bloeiende plantjes in de AWD is de Vroegeling. Op sommige plekken vind je hele veldjes vol met deze minuscuul kleine, witte bloempjes. Ik zoek er eentje uit met wat druppels erop. Resten van de regen van afgelopen nacht. Een focus stack van 11 foto’s was nodig om de grote druppel helemaal scherp te krijgen.
Een groepje Gesteelde Stuifballen. Ik liet ze ook in het eerste deel al zien, maar deze exemplaren waren gaver. De twee vliegjes waren ook mooi meegenomen: bijvangst van de bijvangst…
Hetzelfde groepje van vier figureert nu vaag op de achtergrond.
Zeker weten doe ik dit zeker niet, maar ik noem dit ook maar Duinmosklokjes. Een fraai triootje.
Tot slot nog een paartje Zandkaalkopjes (denk ik). De achtergrond werd hier verzorgd door Gewone Purpersteeltjes, mét aanhangend water. Een zacht zonnetje erbij zou nu welkom zijn geweest.
En dan nu het beloofde spektakel. Wat het probleem was, weet ik niet, maar plotseling vlogen vlak voor mijn neus twee Meerkoeten elkaar in de veren, met veel kabaal en gespetter. Van het gevecht, dat af en toe op leven en dood leek te gaan, maakte ik een hele serie foto’s. Enkele honderden. Zestien daarvan passeren hier de revue.
Het ging er zeer heftig aan toe. Soms ging de een kopje onder, dan weer werd de ander bijna verzopen. Poten, vleugels, snavels, alles werd ingezet.
In de volgende LICHTBAK is het geheel te volgen. Verder commentaar is overbodig, gewoon klikken en kijken. Let daarbij echter wél even op een derde Meerkoet die af en toe belangstellend poolshoogte kwam nemen. Een scheidsrechtersfunctie? Of toch een vorm van ramptoerisme?
15 Meerkoetenkamp 
16 Meerkoetenkamp 
17 Meerkoetenkamp 
18 Meerkoetenkamp 
19 Meerkoetenkamp 
20 Meerkoetenkamp 
21 Meerkoetenkamp 
22 Meerkoetenkamp 
23 Meerkoetenkamp 
24 Meerkoetenkamp 
25 Meerkoetenkamp 
26 Meerkoetenkamp
Het gevecht was hier bijna ten einde. Er volgde nog wat afsluitend gebekvecht.
Nog wat na-gesputter en dan ineens was het afgelopen. De rust keerde weder en ík kon weer op zoek naar de Baardmannen.
Wie de winnaar was, weet ik niet.
Tot zover dit tweede winterse AWD-blogje. In het derde deel extra aandacht voor één van de andere, mooiere wintergasten. Een ieder weer dank voor het lezen en kijken. Hou je haaks en probeer gezond te blijven. Tot een volgende keer.
Voor wie alle foto’s in betere kwaliteit wil zien is hier
DE BEELDENCAROUSSEL
![Kuifeend [m]](https://mobydixer.wordpress.com/wp-content/uploads/2020/03/2020-01-20-10-21-36-p1203925c_1080p.jpg?resize=608%2C608)
Voor wie de foto’s in betere kwaliteit én in een sfeervolle omgeving wil zien, is hier:
DE LICHTBAK
![Kuifeend [m]](https://mobydixer.wordpress.com/wp-content/uploads/2020/03/2020-01-20-10-21-36-p1203925c_1080p.jpg?w=863)
Yemrev Kiekt 