Hoewel de hoofdmoot aan AWD-foto’s van de maand mei bestaat uit vossenwelpjes, heb ik natuurlijk ook nog wel wat anders gezien én gefotografeerd. Meer welpenfoto’s volgen spoedig, maar in dit blog eerst de rest. Wegens een elleboogblessure deze keer wat minder tekst dan gebruikelijk.
Voor een kwalitatief betere weergave loont het de moeite de foto’s even aan te klikken!
12 mei. Een wandeling vanaf ingang Oase richting Zandvoortse Laan. Langs het Noordooster Kanaal bloeiden wat Akkerhoornbloempjes…
… en een Aalscholver stond aan de overkant zijn veren te drogen. Blijft toch altijd leuk om te zien. In de volle zon, maar gelukkig voor mij schoof er even een wolkje voor.
Toen er nog sprake was van een fietspadmogelijkheid door der AWD was één van de argumenten van de tegenstanders dat daar veel zandhagedissen onder te lijden zouden hebben. Ik wilde vandaag ter plaatse wel eens kijken of ik die kon vinden. Hoewel het best zonnig was en er genoeg dood hout lag, heb ik er niet één gezien. Maar dood hout kan ook fotogeniek zijn…
03 Dood hout 
04 Dood hout
Het volgende doel van vandaag was het Vogelmeer. Daar zou de Smaragdlibel gezien zijn. Waarschijnlijk maar één, dus zie die maar eens te vinden tussen de honderden Viervlekken.
Niet gevonden dus, maar een mooie Viervlek is ook niet lelijk…
In het oog springend waren de in bloei komende Zwarte Dennen. Nou niet een foto-onderwerp waar je direct aan denkt, maar met de juiste achtergrond kan het soms best een schilderachtig plaatje opleveren.
Aan het eind van de middag kwam ik – niet geheel toevallig – weer langs de vossenburcht uit mijn vorige blog. Weer veel mensen rondom, waarvan sommigen kennelijk nooit van de gedragscode voor natuurfotografen hadden gehoord. Moeder vos was er vandaag wel. Nadat ik even wat foto’s had gemaakt, ging ik er snel weer vandoor.
De laatste foto van vandaag: Gewone Hondstong. Deze staat hier rond deze tijd overal volop in bloei. Kennelijk vinden de Damherten ze niet lekker. Ik blijf vinden dat het van bovenaf gezien nog steeds de mooiste plaatjes oplevert.
14 mei. Bij hoge uitzondering neem ik deze keer eens ingang Langevelderslag. Dat betekent eerst 14 km fietsen, maar als ik te zien krijg waar ik op hoop dan is dat wel de moeite waard. Precies een jaar geleden verbleef hier namelijk een koppeltje Morinelplevieren en naar ik had begrepen kiezen die op hun trektochten vaak dezelfde pleisterplaatsen. Dus wie weet had ik geluk.
Maar zoals het spreekwoord al zegt: soms zit het mee, maar meestal zit het tegen. Ik heb ze dan ook niet gevonden. Gelukkig stonden er wel veel Duinviooltjes in bloei. Ook leuk toch?
Hier figureert een Duinviooltje op de achtergrond en is de hoofdrol voor een Duinreigersbekje.
De Van Limburg Stirumvallei – bij paddofiele AWD-kenners bekend als De Woestijn of De Zandbak – stond een paar maanden geleden grotendeels blank. Misschien trok dat nog bijzonder gevogelte aan…
Alleen een paar luid krijsende Kieviten vlogen rond mijn hoofd af en aan. Een teken dat er ergens jongen rond moesten lopen. Ze doen dat echter op dusdanige slinkse wijze dat ik die vervolgens nooit kan vinden. Dan maar even oefenen in het fotograferen van vliegende vogels met de EM5mk3.
14 Roepende Kievit 
15 Kievit
Teruglopend naar Langevelderslag trof ik eindelijk – na een aantal vergeefse pogingen – een Tapuit die wél even wilde poseren. Op een lelijke paal en net iets te ver weg, maar toch…
Bijna bij de uitgang werd ik bijna overspoeld door een hele kudde Grote Beren, de vlinders welteverstaan en dan daarvan weer de langharige rupsen. Je ziet ze wel eens massaal het duinfietspad oversteken, waarbij ze niet allemaal levend de overkant halen. Ze hebben de gewoonte zich supersnel te verplaatsen. Over planten, struikgewas en door het duinzand. En alsof dat al niet moeilijk genoeg is, scheen ook nog eens de zon. Maak dan maar eens een paar knappe foto’s.
Wat doe je als je het eind van een tak hebt bereikt? Even goed kijken…
… dan laten vallen en weer vrolijk door wandelen.
De kop van dit exemplaar glom zo in de zon, dat het min of meer een selfie opleverde
Recht op je af lopend in TGV-vaart. Probeer dan maar eens goed scherp te stellen!
De rupsen van deze nachtvlinder kan je dus nog wel eens tegen komen, de vlinder zelf is een ander verhaal. Ze vliegen alleen laat in de nacht van half juni tot half september. Ik heb er zelf pas één keer twee gezien en dat is alweer veel te lang geleden. Voor wie niet weet hoe ze er uitzien is hier een foto uit een blog uit 2013.
Dit was het weer voor deze keer. Een ieder weer dank voor het lezen en kijken. Tot een volgende keer.
Voor wie alle foto’s in betere kwaliteit wil zien is hier
DE BEELDENCAROUSSEL
Voor wie de foto’s in betere kwaliteit én in een sfeervolle omgeving wil zien, is hier:
DE LICHTBAK
Yemrev Kiekt 
Hallo Dick,
Een schitterend overzicht van wat je zoal in mei tegenkwam in de AWD. De vlinder van de grote beer is toch wel zeer fraai. De rups ben ik wel tegengekomen maar de vlinder moet nog gebeuren. De tapuit is ook weer zo mooi, net al de viervlek die je weer fraai hebt kunnen vastleggen. Kieviten een ondergewaardeerde vogel maar ze zijn prachtig en mooi zo in vlucht gefotografeerd. Dood houdt doet leven, jammer dat je geen hagedissen trof. Het viooltje zo teer staat ook weer heel fraai op de plaat. Al met al weer een prachtig blog.
Groeten,
Roos
LikeGeliked door 1 persoon
Hei Dick,
Een elleboogblessure, dat is balen en vooral ongemakkelijk. Zo merk je wel hoe vaak je die gebruikt. Zwerven door de woestijn blijft aantrekkelijk, ook al zie je niet altijd waar je op hoopt. De duinviooltjes zijn schitterend gelukt, een mooi alternatief. De rupsen van de grote beer hebben inderdaad de hinderlijke gewoonte om zich snel te verplaatsen. Je hebt er desondanks toch een aantal knappe platen van weten te maken. De vlinder heb ik helaas nog nooit gezien. Sterkte met je arm.
Groet, Kees
LikeGeliked door 1 persoon
Hallo Dick,
Weer een mooie reeks, waarbij ik de serie van de rups van de grote beer helemaal geweldig vind. Ik heb ze ook gezien en gefotografeerd, maar ik had geen blogwaardige foto’s. Bij jou vind ik de wandelende rups in het zand super. Verder mooie zachte bloemenfoto’s, de duinviooltjes vind ik echt heel mooi.
Beterschap met je elleboog. Ikzelf heb een schouderblessure…geen last met fotograferen, maar wel met lang achter de PC zitten (en dat moet ik voor mijn werk ook al)…..
groetjes Ghita
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een geweldige serie foto’s laat je zien Dick.
Pas maar op met je elleboog, dat kan zomaar eens een langdurige blessure worden als je niet uitkijkt.
Foto 10, 11 en 19 zijn mijn favoriet.
Groetjes Irma
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Dick, voor iemand met een elleboogblessure heb je naar mijn mening toch behoorlijk veel tekst toegevoegd! Prachtige bloemen en mooi vastgelegd. Die Gewone hondstong ken ik helemaal niet, mooi! De Grote beervlinder heb ik ooit dood op een vensterbank gevonden, ik wist niet wat ik zag, zo mooi! Je rupsenserie is prachtig! Maar je foto uit de blog uit 2013 is echt een juweeltje! Verder heb ik met veel plezier gekeken naar je tapuitje, je vosjes en het stoere dood hout. Je foto van de zwarte den is door de achtergrond een hele mooie plaat , dat had je goed uitgevogeld!
Groetjes,
Maria
LikeGeliked door 1 persoon
Keer op keer laat je zen hoe afwisselend de AWD is. Ook deze keer een erg lees- en kijkwaardig blog. Het tere duinviooltje heb je prachtig vastgelegd en ook de rups van de grote beer in het zand is heel mooi. En die grote beer vlinder kan ik me nog goed herinneren.
Gr. René
LikeGeliked door 1 persoon
Hai Dick,
Geweldig toch als je zo’n groot gebied goed kent en weet waar je wat kunt fotograferen. Ik loop meestal een beetje verloren rond in de AWD en ga langs de vertrouwde plekken. Het is voor mij meestal de grote gelukshow om er iets te fotograferen of ik moet echt gericht op bv een waterspreeuw af kunnen lopen. In jouw overzichten (en ook in die van Kees en Ghita) staan toch regelmatig prachtige beelden van plekken waar een onbekende van het gebied nooit zal komen. Je duinviooltje is prachtig. Ook zo’n mooi stuk van het AWD waar ik alleen maar 1x geweest ben omdat daar inderdaad de morinelplevieren zaten. Mooie serie van de rups ook. Zo’n laag standpunt geeft toch een enorme meerwaarde aan een foto zoals in nummer 20. Tsja, die foto van de vlinder van de grote beer is natuurlijk geweldig. Wat een plaatje is dat.
Groet en beterschap,
René
LikeGeliked door 1 persoon
Ha Dick,
geen morinelplevier, maar je alternatieven zijn ook prachtig. Je platen van het duinviooltje zijn beeldschoon; ook de rest mag er wezen.
Leuk, de serie van de rups van de grote beer. Ben ook blij dat je uit de doeken doet, waarom ook ik wel vaker de rups, maar nog nooit de vlinder heb gezien. In het holst van de nacht ga ik eigenlijk nooit op vlinderjacht 🤔.
Hartelijke groet, Corrie
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Dick,
Erg vervelend als je een blessure hebt waardoor je in je hobby belemmerd wordt, ik hoop voor je dat dat snel voorbij is. Toch zet je hier weer een mooie serie neer, vooral de foto’s die vanaf een laag standpunt genomen zijn springen er dan uit. Zo vind ik je duinvioooltje en dan met name het tweede en het duinreigersbekje prachtig, zo mooi zacht ook die achtergrond. Leuke foto ook van de vos met zijn gevolg. Van de rups vind ik nr.19 de mooiste, ook weer genomen vanaf dat lage standpunt en wat een prachtige plaat schoot je destijds van de grote beervlinder.
Groeten,
Ad
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Dick,
wederom weer een hele mooie serie van jouw hand! Mooie platen met allemaal een heerlijke uitstraling. Toch heb ik in dit blog een paar voorkeuren en dat zijn toch echt de duinviooltjes en de Duinreigersbekje. Prachtige platen en zo mooi in de kleuren en toch “soft”. Werkelijk fantastisch om te zien.
Uiteraard zijn de vossen ook weer van een hoog genietgehalte met als de vliegende kieviten. Jammer dat je de smaragdlibel niet heb gezien (ook heel moeilijk te fotograferen) maar dat blijft dan een mooie uitdaging. De harige rups is ook al een supermooie serie geworden. Ik heb weer heerlijk zitten genieten hier 😊
Groetjes, Helma
LikeGeliked door 1 persoon