Begin juni 2016 hadden we onze zomervakantie gepland, maar de weersvooruitzichten waren ronduit slecht te noemen en niet alleen hier in Nederland. Ons eerste plan – fietsen in Denemarken – zat er niet in. Ook plan B – fietsen in de Bourgogne – werd in de ijskast gezet en voor plan C – wandelen in eigen land – vonden we het ook geen lekker weer, op de eerste paar dagen na. Na drie dagen wandelen rondom Egmond boekten we voor de laatste week een last-minute huisje in het schone Drenthe. Voordat we daar naar af zouden reizen, draaiden de weersvoorspellingen steeds meer bij en beloofde het toch nog een aardig weekje te worden. Deze oude Drentse weerspreuk zou wel eens kunnen kloppen: Lig in juni ’t heui in ’t zwad, dan hew mei alwèer had…
Het is altijd verstandig als je je een beetje verdiept in de taal en gebruiken van het volk waar je naartoe gaat op vakantie. Integreren noemen ze dat, al is het maar voor een weekje. Het gaat niet zover dat ik een heel blog in Drents dialect kan schrijven, maar af een toe een woordje lukt wel. Ons vekaansiehuusje lag in een bosperceel tussen Wittelte en Wapserveen, omgeven door diverse onlaanden zoals het Brandeveen, Holtingerzand, Dwingelderveld en het Drents-Friese Wold. Niet alleen prachtig om te wandelen en fietsen, maar vast ook voor het bedrijven van natuurfotografie. Ik had mijn zinnen vooral gezet op weidebeekjuffers en – in iets mindere mate – op adders, reeën en gevogelte.
< TIP: voor een grotere, mooiere én vooral scherpere weergave loont het de moeite de foto’s even aan te klikken! >
De naam van het huisje was ‘Vogelzang’ en dat beloofde veel… helaas bleek bij aankomst dat de bomen rondom het huisje flink waren uitgedund hetgeen wel een lekker ruime en lichte tuin opleverde, maar die helaas niet erg vogelvriendelijk was. Ondanks voederen zagen we niet veel vogels; alleen een zanglijster hoorde je de godganse dag, dag in dag uit. De enige vogel die zich wel af en toe liet zien, was wel gelijk een bijzondere: een Bonte Vliegenvanger. Mannetje of vrouwtje zou ik niet durven zegen.
Ik zie deze soort niet zo vaak, maar hier zagen we ze geregeld op een hekje of paaltje zitten, wachtend op passerende vliegen.
Onze tuin grensde aan een weitje met hoogstaand gras, waar – volgens een naober – geregeld reeën gespot werden. Deze week echter niet. Het aantal reeën dat we zagen bleef beperkt tot slechts één. Tijdens een wandeling langs de Wapserveense Aa zagen we die in een weiland wegrennen richting de beschutting van een houtwal. Toch een leuke ontmoeting.
De Wapserveense Aa liep dichtbij ons huisje en er zouden volgens waarneming.nl weidebeekjuffers (WBJs) kunnen zitten. Het kan aan het bewolkte en winderige weer gelegen hebben, maar we zagen ze hier niet. Wel een Komkommerspin; ook altijd leuk, zeker als er net even een vaag zonnetje op valt.
Ook een Zwanengezin met nog redelijk jonge kindertjes vroeg om een foto. Helaas was de walkant vrij steil en hoog met ook nog eens hoge oeverbegroeiing, dus een echt lekker laag standpunt zat er niet in.
Maar Aj pitten hebt hej ok proemen oftewel: elk nadeel heb ze voordeel en de hoge wallekant verschafte ook weer wat luwte, voor een Kleine Vos bijvoorbeeld…
… die ook nog even bezoek kreeg van een Blinde Bij.
Hierna moesten we even flink de pas erin nemen om op tijd binnen te zijn voor een dreigende bui.
As de buie der ankomp ku’j allenig nog mar wensen dat ’t metvalt dizze keer of gewoon stug blieven hopen dat de buie ergens anders valt! (Skik – Die Buie)
Dat laatste deed-ie grotendeels en op een paar spetjes na, kwamen we droog thuis.
Tussen deze bui en de volgende konden we ‘s-middags droog en zonnig een rondje over het Dwingelderveld maken. Wel lekker an de kuier, maar het leverde verder geen aardse natuurfoto’s op, wel een plaatje van de beroemde beeldbepalende Dwingelose telescoop die het heelal afspeurt naar buitenaards leven.
In de tuin rondom het huisje stond een aantal perken met struiken en vol in bloei staande ooievaarsbekjes. De eerste werden bezocht door larven van armmarmotties, de laatste door allerlei insecten als hommels en zweefvliegen. Daar kon ik natuurlijk ook heerlijk mee spelen in de verloren uurtjes.
Uitdagender is natuurlijk een zweefvlieg in vlucht vastleggen, maar dat viel nog niet mee. Als ze echter eenmaal voor een bloem zweven, dan doen ze dat soms net lang genoeg om scherp te kunnen stellen.
Hommels is een ander verhaal: dat vind ik altijd een moeilijk insect om scherp op de plaat te krijgen.
Nog veel moeilijker is een hommel in vlucht, maar ook dit lukte na vele mislukte pogingen uiteindelijk toch. Ze zijn zo drok as een hen veur de Paosdagen en hoppen van bloem tot bloem. Mijn eerste tactiek was: scherpstellen op een bloem en dan maar hopen dat de hommel deze ook uitkiest. Soms zit je al kijkend door de zoeker te wachten en dan blijkt de onverlaat allang aanderwoorns te zijn. Een andere tactiek was de hommel volgen met de camera en dan snel scherp stellen als hij voor de bloem hangt. Dat moet dan razendsnel gebeuren en het is maar afwachten of de scherpte er is en of de achtergrond een beetje toonbaar is. Deze laatste methode is meer een kwestie van geluk, maar leverde toch een paar plaatjes op waarvan een Drent zou zeggen: ’t kun minder.
Ook in onze eigen tuune woonde een Komkommerspin, wel een beetje een schuchter type:
In de tuune speelde zich ook een klein drama af. Hoewel… klein: voor de betrokkenen was het een groot drama. Ik wist eerst niet waar ik naar zat te kijken, maar dankzij het wereldwijde web kwam ik erachter dat het om gemummificeerde rozenluizen ging die het slachtoffer waren van sluipwesplarven. De natuur is vaak mooi, maar kan ook wreed zijn.
Als het weer er een beetje gunstig uitzag ging ik ’s avonds af en toe kijken bij de vennetjes in het Wapserveen en hoopte dan op een mooie zonsondergang. Dat zat echter niet mee. Toch een foto in dit blog om een idee van het landschap te geven. Dit ven heeft de naam Meeuwenkolonie, maar dat is kennelijk van lang geleden. Nu was van deze en andere vogels geen enkel spoor.
Allemaal leuk en aardig, maar ik kwam hier vooral voor weidebeekjuffers. De Wapserveense Aa was inmiddels afgevallen en een alternatieve locatie – de Drentse Aa – was niet echt naast de deur. Totdat ik nogmaals de waarneming.nl-webstee raadpleegde: honderden exemplaren werden gemeld in De Oude Vaart, een min of meer parallel aan de Drentse Hoofdvaart slingerend beek. De meeste waarnemingen ter hoogte van Havelte, maar ook wat noordelijker, bij Wittelte. Allebei op fietsafstand! Een toch al geplande fietstocht naar Ruinerwold en Dwingelderveld werd direct aangepast en zou ons nu ook langs deze twee locaties voeren.
Na een totaal verregende maandag zag het er de volgende dag ineens een stuk zonniger uit en dan willen wij al gauw op fietse. Met de banden vol met wind arriveerden we aan het eind van de ochtend vol verwachting bij de eerste locatie, bij Havelte. Koud hadden we onze fietsen gestald bij een stuw in de beek of we zagen al diverse exemplaren vliegen. Dat heb je natuurlijk met mooi weer, dan zijn ze lekker actief en zie je snel. Fotograferen is dan weer een ander verhaal of zoals een oude Drentse wijsheid luidt: Hej knienen dan hej ok keutels!
Na veel mislukte pogingen lukt het uiteindelijk lukt toch mijn eerste WeideBeekJuffer vast te leggen, een vrouwelijk exemplaar.
Ondanks de zunne toch een redelijk zacht plaatje, waar ik wel blij mee ben. Missie zover geslaagd dus!
Ik maakte natuurlijk veel meer foto’s. Een kleine selectie:
<klik op een miniatuur voor een grotere weergave>
Niet alleen vandaag, maar nog een aantal keren ging ik terug naar deze locatie, zelfs een keer ’s morgens vroeg, maar die plaatjes bewaar ik tot een volgende blog. Blijf dus kijken!
Dit eerste Drenthe-blog wil ik in stijl afsluiten met een mooie zonsondergang, een foto gemaakt op het Dwingelderveld:
Iedereen weer bedankt voor het lezen, kijken en vooral voor alle reacties op mijn vorige blog… Tot een aandermaol!
NB: mijn kennis van het Drentse dialect heb ik o.a. hier opgedaan.
Yemrev Kiekt 
Hallo Dick, Ondanks dat je ook regen hebt gehad heb je prachtige foto’s kunnen maken. De details van al dat kleine spul zijn verbluffend. De landschapsfoto’s geven een goed beeld van waar je je vakantie hebt doorgebracht. Heel fraai.
Groeten,
Roos
LikeGeliked door 1 persoon
Echt Hollands weer dus maar heel mooie foto’s
LikeLike
Hoi Dick,
Ook jullie hebben kennis gemaakt met de vele gezichten van Drenthe. Mijn wens – adders en weidebeekjuffers – werd in juni niet vervuld voor wat betreft de weidebeekjuffers. Jij laat ons hier een aantal fraaie platen van deze juffer zien. Onze ervaringen met het Dwingelderveld waren vergelijkbaar met die van jullie. De zweefvlieg heeft je uiteindelijk dan toch een paar mooie platen opgeleverd, zeker de vluchtfoto’s vind ik knap. En dan nog een komkommerspin, nog nooit van gehoord, laat staan gezien. De laatste is een mooie sfeervolle afsluiter.
Groet, Kees
LikeLike
Hommels zijn ook zo’n onvoorspelbare vliegers en onhandig zodat je nooit precies kunt voorspellen waar ze heen hommelen. toch knappe plaatjes en vooral ook met de wazig uitlopende bloemkleuren. De landschapsfoto van die zogenaamde meeuwenkolonie is schitterend.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie foto’s Dick uit het mooie Drenthe waar ik op dit moment ook verblijf. Vandaag moesten we, onderweg naar het Fochteloerveen, halsoverkop terug naar de camping omdat het plotseling begon te gieten en we een luik van de caravan open hadden laten staan. Daarna weer terug gegaan en leuke foto’s kunnen maken van de bruine kiek. Leuk ook dat je je verdiept hebt in het Drents dialect, ik hoor het hier dagelijks om me heen op de camping. Je weidebeekjuffers zijn prima gelukt en ook de afsluitende foto van de zonsondergang is erg fraai.
Groeten,
Ad
LikeLike
Leuk gezegde over die konijnen en keutels. Zo leer je nog eens iets 😉 Weer een hoop fraaie macroplaten Dick. Waarbij de hommel in vlucht erg knap gemaakt is. Prachtige laatste foto ook. Ben zeer benieuwd naar je blog over de juffers, want ik heb al een voorproefje gezien op FB.
Dat belooft wel wat.
Groet,
René
LikeGeliked door 1 persoon
Drenthe is prachtig. Leuk, je verslag. Van je foto’s ook weer genoten, mooie kleuren.
De mummie bladluizen heb ik ook eens gevonden, ze waren bijna goudkleurig
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi verslag, en een voor mij bekende omgeving ( rond het Dwingelderveld zijn wij regelmatig geweest). Wat heb je die weidebeekjuffers mooi, zowel het vrouwtje als de mannetjes. De zonsondergang is ook prachtig, en je laatste “groeten uit Drenthe”in sepia doet het heel goed. Mooi macro’s van de hommels en bijen. En ook nog een ontmoeting met een ree, leuke blog
groetjes Ghita
LikeGeliked door 1 persoon
Als ras echte Groningse heb ik echt geen moeite met het Drents dialect..geen woorden boek voor, je hebt het leuk gehad…dat is ten zien aan je foto’s, mooie gevarieerde blog! prachtige foto’s vooral de foto’s van de Weidebeekjuffers, prachtige platen en ook de laatste vind ik super…
complimenten en groetjes Nieske
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Dick,
voor ons staat een weekje Drenthe nog steeds op de lijst om eens heen te gaan 🙂
Jij laat ondanks het weinig zien van vogels toch hele mooie foto’s van “klein spul” zien. Je openingsfoto van de vliegenvanger is wel hele mooi maar je vliegbeelden van de zweefvliegen mogen er ook zijn. En ja, gaaf zeg die weidebeekjuffers! Altijd mooi en vooral de mannen met hun mooie diepblauwe kleur. Mooie larven en bloemen.
Wat ik ook echt helemaal geweldig vind is de een na laatste foto van de Zonsondergang Dwingelderveld en e laatste foto met groeten uit. Machtig mooi zeg!
Groetjes, Helma
LikeGeliked door 1 persoon
Al is het al weer een “ouwe” blog, ik heb je foto’s toch bekeken en dat kwam vooral door de titel.
Drenthe is ook voor ons een provincie waar we graag komen en dan vooral met de paarden in het Dwingelderveld en het Drents-Friese wold , allebei prachtige gebieden. Je hommel in vlucht van achteren gezien vind ik super en het zwaantje heb je ook mooi vastgelegd. Ben benieuwd of je straks ook het elspeets onder de knie krijgt ;-), groetjes Adria
LikeGeliked door 1 persoon