Voor dit blogje ga ik even een jaar terug in de tijd. Zoals trouwe volgers van mijn blogs zullen weten, wil ik me ’s winters nog wel eens bezondigen aan het fotograferen van vallende en botsende druppels. Dit jaar is dat er echter bij ingeschoten en het was ook niet nodig: er lagen nog honderden RAW bestanden in verschillende mapjes van maart 2017 klaar voor selectie en verwerking. Omdat dat aardig wat tijd kost, had ik dat steeds voor me uitgeschoven, maar nu is het er dan toch van gekomen. Ik ben ongeveer op de helft en er zitten aardig wat leuke resultaten tussen, al zeg ik het zelf. Daar wil ik in een aantal blogjes (2 of 3) toch wat van laten zien. Vandaag het eerste deel.
De uitvoering van mijn geknoei ontwikkelde zich in de loop der jaren en heb ik in eerdere blogs reeds uit de doeken gedaan, zoals hier(2014), hier(2016) en hier(2017). Nu alleen nog even de recent gebruikte camera-instellingen: Olympus EM5mk2 met 60 mm f/2.8 macrolens – sluitertijd 1/250-1/160s – diafragma f7.1-f/10 – iso 200 – flitskracht (reportageflitser) 1/64 of 1/32 – manueel scherpstellen.
< TIP: voor een grotere en betere weergave loont het de moeite een foto even aan te klikken! Wil je alle foto’s uit dit blog in groot formaat bekijken, maak dan gebruik van de beeldencarrousel aan het eind van dit blogbericht.>
Hoewel ik natuurlijk hoopte zoveel mogelijk botsende druppels te ‘vangen’, bestond het merendeel uit ‘gewoon’ vallende druppels. Misschien wat minder spectaculair, maar soms toch ook erg fraai. Het geeft een wat rustiger beeld, een lekker voorgerecht om mee te beginnen.
En dan nu het hoofdgerecht bestaande uit een grote variatie aan botsers, voor elk wat wils. Een fractie van een seconde verschil in afdrukmoment geeft soms een heel ander resultaat. Omdat ik geen elektronica gebruik, heb ik dat niet in de hand. Het heeft echter ook zijn charmes…
Het toetje: net als bij een hoop televisieseries volgt nu nog een korte serie bloopers. Eigenlijk mislukte botsingen, maar toch met een wonderlijk resultaat en zeker het bekijken waard.
Dit was het voor deze keer. Ik vond het weer ontzettend leuk en spannend om te doen. Weinig tekst, daarentegen veel te zien. Iedereen bedankt voor het kijken en wie weet tot een volgend blog.
Yemrev Kiekt 