Zoals ik in mijn blogje over het teleurstellende Amsterdam Licht Festival al liet doorschemeren, bracht ik begin februari nogmaals een bezoek aan onze hoofdstad om er in de nachtelijke uren enkele stadsgezichten vast te leggen. Ik had dat eigenlijk veel eerder willen doen, maar door (klus- of oppas-) omstandigheden of het tegenwerkende weer kwam het er pas van op 5 februari. Ik begon wat eerder op de avond om hopelijk van het blauwe uurtje te kunnen profiteren. Als startpunt van mijn stadswandeling kies ik weer voor de achterkant van het Centraal Station: het IJ met de ADAM-toren en het EYE filmmuseum. Dat leverde inderdaad een totaal ander plaatje op dan op 18 december, toen de nacht al helemaal ingevallen was.
< Voor een grotere en betere weergave loont het de moeite een foto even aan te klikken! Wil je alle foto’s uit dit blog in groot formaat bekijken, maak dan gebruik van de beeldencarrousel aan het eind van dit blogbericht >
Helaas duurt het blauwe uurtje altijd maar kort. Als je de 30 minuten haalt, mag je niet klagen.
Gedurende de eerste week van februari werden er 3D-lichtbeelden op het filmmuseum EYE geprojecteerd. Een nieuwigheidje van deze editie van het ALF. Projecten van vijf kunstenaars die elkaar afwisselden. Zoals meestal met dit soort projecties, zit er veel kleurwisseling en beweging in en daar kan ik niet veel meer mee dan dit:
Genoeg Lichtfestival. De stad in. Mijn eerste onderwerp is het Victoria Hotel, vernoemd naar onze eerste kleindochter. Net een half jaar oud en nu al een hotel!
Het staat op een erg druk punt aan de Prins Hendrikkade en geregeld steken grote groepen mensen over. Ondanks lange sluitertijden en de toegepaste HDR-techniek (7 gecombineerde belichtingen) zijn ze toch nog vaag zichtbaar, helaas. Bij de huizen die aan het Damrak staan, heb je daar geen last van:
En dan nu naar de Wallen! De hoek Oudezijds Achterburgwal en Oudezijds Voorburgwal is een erg fotogeniek punt, net Venetië.
Hetzelfde punt met wat typische Amsterdams (fietsen) op de voorgrond. Ik plaats ze allebei, want ik kan niet echt kiezen; ik neig ertoe de foto zonder voorgrond mooier te vinden…
Een stukje verder ligt de Bet van Beerenbrug over de Oudezijds Achterburgwal. Sinds 2017 vernoemd naar een markante persoonlijkheid in het Amsterdamse uitgaansleven van de vorige eeuw. Volgens mij bevind ik me nu midden in de rosse buurt en er hangt een apart sfeertje hier.
Ik kan hier natuurlijk niet al te lang blijven rondhangen, er staat meer op het programma, zoals de Montelbaanstoren aan de Oude Schans.
Een veel gefotografeerd punt is de Hoek Herengracht/Reguliersgracht. Niet zo vreemd als je dit ziet.
Dat is natuurlijk wel het nadeel van fotograferen in Amsterdam: origineel is het allemaal niet. Ik kan wel zoeken naar een apart standpunt, maar soms – zoals bij Hotel de l’Europe – kan je niet veel anders dan recht voor zijn raap kieken. Gewoon omdat het anders niet in beeld past. Ik had hier graag wat meer afstand genomen (of nog meer groothoek gehad), maar als je achteraf ook nog wat aan perspectivische vertekening wil doen, hou je maar weinig ruimte over.
De Singel – met de drijvende plantenkassen – zie je wat minder vaak voorbij komen. Foto gemaakt vanaf de Heiligewegsluis.
En dan nu vermoedelijk het meest gefotografeerde stadsbeeld van Amsterdam: zicht op café ’t Papeneiland, vanaf de Papiermolensluis. Ik heb hier ook al een paar keer eerder gestaan.
Het voordeel van in februari gaan is, dat er niet veel hinderlijke feestverlichting meer is en ook geen ‘kunstwerken’ van het ALF. Ook is er daardoor aanzienlijk minder volk op de been; geeft wel een veel rustiger beeld. Ik ben na een paar uur omzwerven weer bijna terug bij het CS. De Haarlemmersluis aan het einde van de Brouwersgracht.
En hiermee ben ik aan het eind gekomen van mijn rondje Amsterdam bij nacht, tevens van dit blog. Dank voor het lezen en kijken. Tot een volgende keer.
Beeldengalerij: klik op een willekeurige cirkel om deze te starten en blader vervolgens met pijltjestoetsen of muisklikken door alle foto’s van dit blog.
Yemrev Kiekt 
