November 2014 – De Koog, Texel
Een fotoverslag van een familieweekendje op Texel. Het gebeuren vond plaats in het eerste weekend van november en hoewel je in deze tijd van het jaar grote kans op slecht weer hebt, hadden we ontzettende mazzel wat dat betreft. We verbleven in een vakantiepark bij De Koog, een gezellig – maar erg toeristisch – plaatsje in het mooiste stuk van dit Noord-Hollandse eiland. De EOS60D – zowel van vader als dochter – ging uiteraard mee en we rekenden nergens op, maar hoopten op wat mooie vogelkiekjes, een mooie zonsondergang en uiteraard zeehondjes!
De eerste dag (vrijdag 31 oktober) vielen we gelijk met onze neus in de boter. Het leek een een heerlijke nazomerdag, met wat lichte bewolking en tegen het eind van de middag begon de lucht voorzichtig oranje te kleuren. Het werd een schitterende zonsondergang en we maakten veel foto’s, waarvan hier de 5 mooiste:
Ik zie dat het er toch 6 geworden zijn…. Foto 2, waar de helft van de familie zo vriendelijk wilde zijn even in beeld te gaan staan, vind ik zelf de mooiste.
De volgende dag kwam geheel in het teken van gevogelte te staan. ’s Morgens maakten we een korte wandeling bij De Slufter en konden slechts ver weg wat vogels waarnemen. 400mm was duidelijk te weinig en de plaatjes zijn dan ook niet erg mooi geworden, maar een primeurtje wil ik toch even laten zien:
’s Middags hadden we plaatsen gereserveerd op de TX10 Emmie, een Texelse garnalenvisser. De bedoeling was het beroep van garnalenvisser eens van dichtbij te bekijken én een kijkje te nemen bij de zeehonden. Het eerste boeide ons niet zo heel erg, het tweede des te meer. Maar het tij zat vandaag helaas tegen: het was hoogwater en dan liggen de zandbanken onder water met gevolg geen zeehond te zien. Gelukkig trekt een vissersboot altijd veel gevogelte en konden we ons daar mee vermaken.
In de haven van Oudeschild:
Eén aalscholver zwom er rond. Vermakelijk om te zien hoe de zilvermeeuwen keken als-ie, na ondergedoken te zijn, steeds weer met een visje boven water kwam. Daar begrepen die meeuwen helemaal niets van. Helaas geen neeld van kunnen vastleggen.
Eenmaal op volle Waddenzee konden we veel oefenen met het vastleggen van vogels in de vlucht. Een mooie gelegenheid, want in principe vliegen meeuwen relatief rustig met zo’n boot mee. Toch gingen er nog veel foto’s de prullenbak in, voornamelijk wegens slechte belichting. Maar goed ook, want ze leken toch wel erg veel op elkaar. De overgebleven kiekjes die door de beugel konden:
Terug in de haven kreeg de boot meteen bezoek van een aantal spreeuwen. Die lusten kennelijk ook wel een overgebleven garnaaltje:
Na deze mooie dag volgde dag drie . Die begon nog met mooi weer, maar langzaam trok het dicht en later volgde regen. Het leverde dan ook niet zoveel mooie plaatjes op. ’s Morgens brachten we een bezoekje aan de beroemde vuurtoren bij De Cocksdorp:
Het slechte weer was al duidelijk onderweg, maar nu scheen de zon nog! De ander kant op kijkend, richting Vlieland, lag een zandplaat. Met het blote oog amper te zien, maar ja hoor, daar lagen ze dan: Zeehonden!!
Het is een enorme crop en het is met moeite te zien, maar dit zijn toch echt de Texelse zeehondjes (let op de rode bal!!) Weekend geslaagd! We maakten nog een korte rondwandeling over het strand bij De Cocksdorp en toen zat het ochtendprogramma er op. Het waaide al flink en het zand stoof voor ons uit:
Een kiekje van de vuurtoren mag natuurlijk ook niet ontbreken:
De middag hielden we het nog nét droog en maakten we nog een stevige wandeling in het bos- en duingebied ten noorden van De Koog (rondom de Muy), maar dit leverde – mede door het slechte licht – geen kiekenswaardige situaties meer op. In de avond begon het te regenen en steeds harder te waaien. Dat hield aan tot de volgende ochtend, zodat we besloten er maar geen vierde dag van te maken en weer lekker naar huis te gaan. Het was al met al een mooi en vooral gezellig weekend geworden, maar we hadden het hier wel weer even gezien.
Yemrev Kiekt 