De afgelopen zomer was ik slechts enkele keren in de AWD te vinden. Als het niet te heet was, dan was ik wel op vakantie. Soms was zelfs beide het geval… In 2018 was ik er in de maanden juni en juli nog twee keer, dit jaar slechts één. In dit blog daarvan een beeldverslag van 27 foto’s.
Voor een kwalitatief betere weergave loont het de moeite de foto’s even aan te klikken!
Het had weinig gescheeld of ik was in juni helemaal niet geweest. Net op de valreep maakte ik – vermoedelijk uit een soort onbewust plichtsbesef – op 27 juni een avondrondje vanuit De Oase.
Op de Adelaarsvarens trof ik een fraaie Bessenschildwants. Ja, ik weet dat het qua compositie niet klopt, hij had – volgens de deskundigen – natuurlijk de andere kant op moeten kijken. Er is echter een reden voor. Twee zelfs: ten eerste kijkt een Bessenschildwants niet graag tegen de zon in, ten tweede was er links iets interessants te zien. Dat maakt zo’n foto toch een beetje spannend, want wat zou dat nou toch geweest kunnen zijn?
De rups en de mier die weten het wel. In een opwindend onderonsje hebben ze het er nog over…
Aan het eind van de maand juni begint het hoogseizoen voor de oranje-zwart gestreepte rupsen van de St.Jacobsvlinder. De zwart-rode nachtvlinder zie je al vanaf april vliegen en wordt vaak verward met de St.Jansvlinder die eveneens zwart met rood is, maar toch duidelijk anders getekend. Bovendien begint die pas eind mei te vliegen.
De rupsen van de St.Jacobsvlinder zijn in de AWD altijd in grote aantallen te vinden op het alom tegenwoordige Duinkruiskruid. Deze plant is giftig voor mens en vele dieren die wel eens een lekker rupsje lusten, maar de Zebrarups lust er wel pap van. Deze opvallende verschijning wordt daardoor niet voor niets met rust gelaten…
03 Zebrarups 
04 Zebrarups
Vorig jaar had ik voor het eerst de Eikenpage in de AWD ontdekt. Dit jaar liep ik er bij toeval weer eentje tegen het lijf. Deze had kennelijk een slaapplaatsje gevonden op Duinkruiskruid, te midden van de Zebrarupsen. Dat kan verder geen kwaad, natuurlijk 😉
05 Eikenpage 
06 Eikenpage
Op mijn rondje kwam ik ook weer eens langs een veld met Cipreswolfsmelk. Het leek me wat vroeg, maar de meeste waren al uitgebloeid. Het was dan ook goed zoeken naar een mooi exemplaar.
Op de weg terug werd ik uitgeleide gedaan door deze Zanglijster die luidruchtig zijn naam eer aan deed.
Tot slot van deze avond een portretje van een Damhert. Kauwend op een grasspriet staarde ze mij met haar grote ogen langdurig aan. Ik werd er bijna verlegen van…
Half juli was de volgende gelegenheid om weer eens een rondje door de AWD te struinen. Deze keer als startpunt Panneland. Op het Eiland van Rolvers stortte ik me vandaag andermaal op de Zebrarups. Ik vind het namelijk best lastig om er mooie foto’s van te maken. Nu werkte de achtergrond, gevormd door wat grassen, goed mee.
Op de grassen waren een paar Rode Weekschildkevertjes (Soldaatjes) actief. Daar had ik me al lange tijd niet mee bezig gehouden.
Hoewel je deze Soldaatjes vrijwel altijd parend tegen komt, had ik er hier een paar te pakken die daar kennelijk nog niet aan toe waren gekomen. Ze waren vast naarstig en wanhopig op zoek… Deze was er zelfs ondersteboven van.
De poeltjes op het Groot Zwarteveld zijn zomers bijna vaste prik. Je vindt er altijd wel libellen of juffers. Een Lantaarntje had het zo druk met het verslinden van zijn prooi dat ik alle tijd had om rustig aan te leggen…
Ook het veldje met Ronde Zonnedauw vereer ik meestal wel met een bezoekje. Het ziet er iedere keer wel weer iets anders uit. Het leek dit jaar aanvankelijk niet zo best te groeien (later kwam het toch nog goed), zodat het vinden van een aardige compositie niet meeviel. Je hoopt altijd een plantje met prooi aan te treffen, maar zonder mag van mij ook…
Tussen de Zonnedauw stond onder andere deze eenzame Heermoes-stengel met nog aanhangende dauwdruppels.
De Zonnedauw stond al bijna in bloei. Op de rechterfoto is het begin van een bloemstengel te zien.
17 Ronde Zonnedauw 
18 Ronde Zonnedauw
Steeds verder het Groot Zwarteveld op gaande kom je weer andere poeltjes tegen. Ik hoopte op een Gevlekte Witsnuit, maar die heb ik dit jaar niet gezien. Heidelibellen vliegen al wel. Dit is er volgens waarneming.nl ook een, maar welke soort precies is niet duidelijk.
Tijgerspinnen waren er ook alweer. Niet weinig ook nog eens.
En zelfs al paddestoelen. Een mooie soort ook nog, hoewel ze Gewone Vuurzwammetjes heten. Een beetje te diep, in het gras voor het mooie…
Terug naar de libellen. De Viervlek is de soort die ik altijd het eerst zie vliegen in de AWD. Ze waren er ook nu nog.
Ik bleef een tijdje dralen om het poeltje waar ik vorig jaar (of was het alweer het jaar daarvoor) één keer een Vuurlibel zag. Ook dit jaar werden ze weer gemeld. Terwijl ik even in de schaduw van een boom ging zitten om een broodje te nuttigen, werd ik verrast door niet één, maar zelfs een parend stelletje. Dan deden ze in de vlucht, maar even werd er gerust aan een rietstengel. Nét lang genoeg voor een foto.
Daarna zag ik nog wel een paar mannetjes vliegen en vechten met elkaar en met andere libellensoorten. Ik denk zeker vier of vijf verschillende gezien te hebben.
24 Vuurlibel 
25 Vuurlibel
De laatste libellenfoto is ook weer van een bijzonder soort. Tenminste, voor mij. Ik had namelijk nog geen nette foto van een Zuidelijke Keizerlibel. Ze zijn zeldzaam, maar volgens waarneming.nl is dit 100% zeker… Het vrouwtje is druk bezig met het afzetten van eitjes, dit alles onder lichte ‘dwang’ van het mannetje.
Tot slot nog even op vlinderjacht geweest. Van Keizerlibel naar Keizersmantel is maar een klein stapje. Het is daar tenslotte nu ook de tijd voor. Na de enorme aantallen van vorig jaar, viel het dit jaar echter knap tegen. Ik had moeite er eentje te vinden die even wilde meewerken.
Slechts twee dagen in de AWD leverde toch nog een aardig beeld op van de zomer in dit gebied. Als je hier zo dichtbij woont dan moet je er eigenlijk vaker naar toe. Ik zal proberen mijn leven – volgend jaar – te beteren, maar ik kan niets garanderen. Ach, zo blijft het misschien ook langer leuk.
Iedereen weer bedankt voor het lezen en kijken. Tot een volgend blog.
Voor wie alle foto’s in betere kwaliteit wil zien is hier
DE BEELDENCAROUSSEL
Yemrev Kiekt 