Een blog met deze titel zou de indruk kunnen wekken dat er nu een verslag van een wandel- of fietsevenement volgt. Dat had best gekund, want beide doe ik graag en daar is het nu wel de tijd voor. Nou loop ik tijdens het fotograferen heel wat af: een dagje in de AWD bijvoorbeeld is al gauw goed voor een kilometer of 15. Voor mijn wandelverhalen moet je echter op een andere site zijn…
Dit blog gaat zoals gewoonlijk weer over fotografie en is een samenvatting van vier avondjes kieken in de natuur om de hoek. In de zomer zijn de avonden lang genoeg om een uurtje macrofotografie te gaan bedrijven en daarbij – hopelijk – dankbaar gebruik te maken van mooi zacht en warm avondlicht. In dit blog staan per avond enkele van de in mijn ogen mooiste foto’s in het groot weergegeven, de rest – toch ook de moeite waard – volgt dan in een mini-galerij. Het is een heel verhaal geworden, dus ga er maar even voor zitten!
< TIP: voor een grotere, mooiere én vooral scherpere weergave loont het de moeite de foto’s even aan te klikken! >
De eerste avond (13 juni) ga ik naar het Bennebroekbos. Het gouden uurtje geeft vanavond niet thuis, de wind daarentegen is wél duidelijk aanwezig. Geen ideale macro-omstandigheden dus. Geschikte onderwerpen zijn ook maar moeilijk te vinden: een paar slakjes, een pissebed en een tweetal Roestbruine Kromlijfjes. Laatstgenoemde is een oerlelijke blaaskopvliegensoort en ik tref ze in hun karakteristieke houding. De eerste mooi op het uiteinde van een stevige grashalm:
De andere zit op de knop van een klaproos en is in mini-galerij#1 terechtgekomen. Omdat ik verder eigenlijk weinig tegenkom, besluit ik me maar eens op de grassen te storten. Hierbij ben ik niet zover gegaan dat ik er soortnamen bij kan plaatsen, want zo boeiend vind ik dat nou ook weer niet. Vanuit bepaalde standpunten blijken grassen eigenlijk best fotogeniek:
I.v.m. de mogelijke aanwezigheid van teken is dit wel een riskante bezigheid overigens . Ik heb dit jaar toch wel al een paar keer de tekentang moeten hanteren en dat terwijl ik toch vrij veel knoflook gebruik. Je moet heel wat over hebben voor je hobby. Meer grassen in onderstaande mini-galerij#1. <klik op een miniatuur voor een grote weergave>
Na deze ietwat tegenvallende avond ga ik daags daarna alweer op stap. De aanhouder wint, zullen we maar zeggen. Deze keer naar Woestduin. Er staat ook vandaag weer vrij veel wind, maar ik weet daar wel wat plekjes in de luwte. Eén van de hoogtepunten van deze tweede avond is dit kleine slakje, op weg naar het einde van zijn wereldje en vol in de spotlights:
Aan bokeh lichtbollen vandaag geen gebrek en daar maak ik dan ook dankbaar gebruik van, zoals bijvoorbeeld bij deze Braambloesem:
Enkele andere onderwerpen die deze avond voorbij komen, zijn vliegen, waarvan één schijnbaar worstelend met een hommel. Verder een Geelbandlangsprietmot, een prachtig beestje dat ik maar moeilijk kan negeren, terwijl het toch verdomd moeilijk is om ze netjes vast te leggen. Misschien wel daarom. Ook een Lieveheersbeestje en een Juffertje zijn altijd dankbare onderwerpen en daarnaast heb ik ook weer even gestoeid met grassen en bokehbollen. Allemaal te bewonderen in mini-galerij#2.
Om een uurtje of half tien wordt de hoeveelheid licht rap minder, zeker als je onder een vrij dik bladerdek loopt. Ik ben eigenlijk al op weg naar huis als ik de ondergaande zon tussen de bladeren door zie piepen. Vandaag krijg ik op de valreep toch nog het gewenste warme licht. Nou nog een onderwerp vinden dat ik kan gebruiken. Ik vind uitgebloeid Geel Nagelkruid, sowieso al fotogeniek, maar nu – in het warme tegenlicht – zeker:
Ik schiet een hele serie, waarvan enkele ook weer in de mini-galerij te bezichtigen zijn.
De laatste foto die ik maak is van een Wijngaardslak die over het asfalt van een fietspad kruipt. Het weinige licht dat er nog is valt prachtig op zijn huisje en ik probeer door flink onderbelichten er een soort Low-Key foto van te maken. Mijn onderwerp werkt lekker mee en ik hoef er in de nabewerking niet veel meer aan te doen om dit resultaat te krijgen. Ik ben er zelf erg mee in mijn sas; dit smaakt naar meer.
Ter afsluiting van deze avond de beloofde mini-galerij#2: <klik op een miniatuur voor een grote weergave>
De derde avond is bijna een maand later, 6 juli om precies te zijn. Deze keer ga ik naar Leyduin om op zoek te gaan naar vlinders. Meestal vind je die wel rondom een vijvertje omzoomd met watermunt of in de belendende weitjes. Ik had daags tevoren gezien dat er gemaaid werd op Leyduin en voorgaande jaren ging dat altijd nogal rigoureus. Gelukkig bleek dit jaar het beleid te zijn gewijzigd en op enkele stukken na bleven de grassige weitje onaangetast. Gelukkig maar, misschien worden ze eindelijk verstandig bij Landschap Noord-Holland.
Voor bloeiende watermunt is het duidelijk nog te vroeg, dus begin ik maar met het afstruinen van de grasveldjes. Ik zie inderdaad een aantal vlinders, Bruine Zandoogjes, maar die zijn nog een beetje te onrustig en vliegen bij de minste toenadering op. Dan valt mijn oog op een ondersteboven hangend buitenaards wezen, zo lijkt het. Bij nader inzien moet dit een vervelling zijn van een sprinkhaan en wel van een Grote Groene Sabelsprinkhaan zou later blijken. Gaaf om dit zo te zien, helemaal intact, inclusief de enorme voelsprieten
Niet ver ervandaan zie ik inderdaad de vermoedelijke vorige bewoonster, nog wat onwennig haar plekje zoekend. Gezien de grote legbuis duidelijk een vrouwtje.
Wat verder verwijderd zit nog een exemplaar, ook een vrouwtje, maar voorzien van duidelijk grotere vleugels. Die is kennelijk al een vervelstadium verder. Zie galerij#3.
Ik krijg vanavond toch nog waar ik voor gekomen ben: een vlinder. Een hele mooie St.Jansvlinder, ook wel Bloeddropje genaamd:
Prachtig ook de grashalm waar hij.zij aan hangt. Zoals het zo vaak gaat: als je er eenmaal één gezien hebt, zie je er steeds meer. Er zitten er dan ook best veel hier. Ze werken ook nog eens fantastisch mee door bewegingloos op hun plek te blijven en dat resulteert uiteraard weer in veel foto’s.
Tussen het vele gras staat her en der gele Gewone Rolklaver, dus je zou hier in principe ook Icarusblauwtje kunnen verwachten. Ik zie ze helaas – nog – niet. Ook staan er enkele exemplaren van de (Gevlekte?) Rietorchis. Dat vind ik nog steeds een bijzondere verschijning, zeker als het licht ook nog een beetje meewerkt. Dus ook daarvan een kiekje.
Nog enkele andere foto’s van deze derde avond in onderstaande mini-galerij#3. <klik op een miniatuur voor een grote weergave>
Twee dagen later ben ik weer te vinden op hetzelfde veldje in Leyduin. Ik heb de smaak te pakken. Bovendien werkt het weer mee en dan moet je er gelijk van profiteren. Het licht is vandaag al vroeg mooi en ook de vlinders werken mee. Jansvlinders zitten nu werkelijk overal, zelfs op de Rietorchissen:
De Bruine Zandoogjes zijn vandaag een stuk rustiger en dat levert onder andere deze plaat op:
Wat vlinders betreft is de koek vanavond op, maar gelukkig hebben we nog de Groene Vleesvlieg. Ook niet lelijk en al helemaal niet als die onderdeel is van een aardige compositie:
De gele vlek is van de al eerder genoemde Gewone Rolklaver.
Soldaatjes blijven ook een leuk onderwerp, hoewel ze wel bijna altijd en eeuwig met hetzelfde bezig zijn: zorgen voor nageslacht. Voordeel is wel dat ze daarbij redelijk stil zitten!
Als de zon steeds lager zakt – en dat gaat sneller dan je denkt – probeer ik in het tegenlicht nog even een silhouetfoto van een Jansvlinder te maken.
Dan is het nu weer tijd voor de inmiddels bekende mini-galerij, ook nu weer het bekijken waard! <klik op een miniatuur voor een grote weergave>
Tot slot ga ik de laatste avond (13 juli, exact een maand later) nog een keer terug naar de plek waar ik dit verhaal begonnen ben: het Bennebroekbos. Ik hoop op wat spannender onderwerpen dan de vorige keer, maar dat zit er weer niet in. Het licht daarentegen is fantastisch en dat maakt veel goed. Een alleraardigst plantje, waar ik nog nooit van gehoord had, is mijn eerste onderwerp. Het blijkt om een Hazenpootje te gaan, niet te verwarren met de paddestoel met dezelfde naam. Gezien zijn uiterlijk ook niet te verwarren met enige andere klaversoort.
Wegens gebrek aan andere onderwerpen kom ik toch weer even bij gras uit. Dat klinkt een beetje oneerbiedig, want het verdient wel wat meer aandacht:
Op de valreep concentreer ik me nog even op een eenzame Soldaat. Als ze niet bezig zijn met paren dan zijn ze meestal druk in beweging, naarstig op zoek naar een partner om te gaan doen waar ze goed in zijn! Als het meezit vliegen ze daarbij soms weg richting een andere plant. Daar hoop ik nu ook op en aan zijn gedrag te zien, staat dat inderdaad te gebeuren.
Toch nog vrij onverwachts vliegt hij inderdaad weg. Bij zo weinig licht is het sowieso al moeilijk om dat goed vast te leggen en het lukt dan ook niet helemaal zoals ik voor ogen had. Hij vliegt met zijn kopje uit het focusgebied, maar het moment is wel leuk. Zie de galerij. Ik krijg vast nog wel eens een kans…
De oplettende lezer heeft natuurlijk direct gemerkt dat mijn Avondvierdaagse uit vijf avonden bestaat. Ik heb inderdaad een beetje gesjoemeld en er een verlenging aan vastgeplakt, mede om de cirkelrond te maken. Avondvijfdaagse klinkt echter niet zo lekker, dus vandaar! Neemt u mij vooral niet kwalijk. Evengoed bedankt voor het lezen en vooral kijken.
Yemrev Kiekt 