![Wintergasten in de tuin [3]](https://mobydixer.files.wordpress.com/2020/05/2020-02-03-11-25-39-p1296651dev_1080p.jpg?w=863&h=0&crop=1)
Mijn vorige blog over de wintergasten in onze tuin eindigde ik met de woorden dat er misschien nog een derde deel zou verschijnen met daarin wat winterse beelden. Het bleef echter bij een enkele winterse bui met wat lichte hagel die snel weer weg was. Geen beelden dus van vogels in de sneeuw, maar toch een derde deel, handelend over de eerste twee maanden van 2020. Gewoon omdat ik toch wel een paar plaatjes heb kunnen schieten die ik de moeite waard vind om te laten zien.
Voor een kwalitatief betere weergave loont het de moeite de foto’s even aan te klikken!
De volgorde is weer min of meer alfabetisch, te beginnen met de duiven. Allereerst de dagelijks meerdere malen langskomende Houtduiven. Een portretje doet het altijd leuk.
De minder frequent aanwezige Turkse Tortel…
Nogmaals een Houtduif, klaar om aan te vallen op het voer. Verder deden ze geen vlieg kwaad.
Om uit te zoeken hoever ik kan gaan met de ISO-waarden van mijn nieuwe OMD-EM5mk3 heb ik af en toe een wat extreme waarde ingesteld. In zoverre: met mijn oude camera werd boven de 1600 de ruis al gauw een probleem (ook met mijn oude Canons overigens). Bovenstaande foto is gemaakt bij ISO2500 en onderstaande zelfs bij ISO6400.
Hoger ben ik (nog) niet gegaan. De hoeveelheid ruis die optreedt was redelijk eenvoudig weg te werken, dus ik was hier wel blij mee. ’s Winters zijn vaak de omstandigheden dusdanig dat je al snel wat extra licht nodig hebt. Als er wél genoeg licht is dan kun je kortere sluitertijden gebruiken om eerder geslaagde actiefoto’s te maken. Ook nooit weg.
Ook de Kauwtjes kwamen ieder dag wel langs, met name als er net vers voer lag. Ze waren dan gelijk wel wat meer aanwezig dan de duiven. Toch mag ik ze altijd graag zien en als het allemaal te druk werd dan was het vaak een kwestie van even zwaaien en ze waren weg. Bij Houtduiven werkte dat dan meestal weer niet…
Als er niets over ISO bij staat dan was die altijd 1600 of lager. De volgende is weer een standje hoger…
En weer liet het Roodborstje zich niet vaak zien in de eerste twee maanden van het nieuwe jaar. Tenminste, niet als ik klaar zat.
Na de Roodborst zijn de meesjes en de musjes aan de beurt. Helaas geen Pimpeltje deze keer, wel 2x een Koolmees.
Wat de musje betreft kan ik drie soorten laten zien, waarvan de Ringmus natuurlijk het leukste was. Daarom eerst de Huismus, een mannetje.
En dan ook meteen het vrouwtje maar, nog saaier… Toch ben ik blij dat ze er weer waren.
De Ringmussen. Vier foto’s deze keer. Verder geen commentaar…
De derde mus was de Heggemus. Ook een soort die ik graag mag zien, liever nog horen, want ze kunnen prachtig zingen… Helaas geen super foto, maar ik was al blij dat-ie een keer op de voerplek kwam. Meestal scharrelen ze op de grond.
En dan tot slot de Spreeuwen. Ze kwamen vaak en met veel en daar was ik reuze blij mee. Ze maken niet alleen leuke geluidjes (hoog in de bomen), maar ik vind ze ook nog eens prachtig om te zien, zeker als het licht een beetje mooi op hun veren valt. Ik bleef fotograferen en heb dan ook uit veel foto’s een – moeilijke – keus moeten maken. Geen verder commentaar, gewoon kijken.
Deze twee vond ik wel heel erg grappig. Ze keken hier neer op wat zich onder hen allemaal afspeelde en dachten er – vermoedelijk – het hunne van. Ze gaven geen commentaar en mopperden niet, toch deden ze denken aan die twee oude knarren van de Muppets: Statler en Waldorf.
Tot slot de Spreeuw die het vaakst kwam en duidelijk te herkennen was aan zijn handicap. Eén pootje bungelde er altijd bij, maar hij scheen er verder weinig hinder van te ondervinden. Manke Nelis noemden wij hem al gauw en krijgt misschien t.z.t. nog wel een eigen blogje.
Dit was het weer voor deze keer. Normaal gesproken ruimde ik altijd eind februari, begin maart de voederplek weer op, maar toen kwam Corona Virus en moesten we allemaal thuis blijven. Om toch nog wat te kunnen fotograferen liet ik de boel dus nog maar even staan. Het zit er dus dik in dat er nog een vierde tuinvogelblogje verschijnt…
Een ieder weer dank voor het lezen en kijken. Tot een volgende keer.
Voor wie alle foto’s in betere kwaliteit wil zien is hier
DE BEELDENCAROUSSEL
Voor wie de foto’s in betere kwaliteit én in een sfeervolle omgeving wil zien, is hier:
DE LICHTBAK
Yemrev Kiekt 