In de maand april heb ik 15 van de 30 dagen mijn camera gebruikt op 10 verschillende locaties. Dat lijkt misschien veel, maar niet altijd vergde dat een halve dag, soms slechts enkele minuten. Het leverde alles bij elkaar wel aardig wat materiaal op, hetgeen – als ik het goed geteld heb – goed was voor negen blogjes. Inmiddels is het zomer en de hoogste tijd om nog even de resterende aprilmappen door te bladeren en – je raadt het al – daar zat nog genoeg in voor weer een aflevering van “Los Zand”. Ik begin bij huis, in de achtertuin.
< TIP: voor een grotere, mooiere én vooral scherpere weergave loont het de moeite de foto’s even aan te klikken! >
HEEMSTEDE:
Achtertuin:
De voederplek die elke winter wordt ingericht op de tafel van de tuinset was inmiddels opgeruimd. Voor enkele vaste bezoekers wel even wennen. Zo vroeg deze Turkse Tortel zich duidelijk af waar al dat lekkers nou toch gebleven was.
Pimpel- en koolmezen inspecteerden geregeld het vogelhuisje, er werd zelf nestmateriaal in gedeponeerd, maar het is er toch niet van gekomen. Volgend jaar weer nieuwe kansen.
Een stel merels was druk met het bouwen van een nest in de klimophaag, maar wat daar van terechtgekomen is… geen idee. In ieder geval geen jonge merels gezien. Ook heggemusjes nestelden druk in dezelfde haag en lieten ons meegenieten van hun eigenaardige liefdesspel. Daar heb ik wel foto’s van gemaakt, maar dankzij HR/A+++-driedubbelglas meestal niet scherp genoeg. Deze wonderwel wel:
BLOEMENDAAL:
Bloemendaalse Bos
Na een eerste poging om Bosanemonen te kieken in Elswout, ga ik het op 8 april nogmaals proberen in het Bloemendaalse Bos. Hier staan er veel, héél veel. De bosbodem ziet er bijna wit van. Als het hier niet lukt, dan lukt het nooit meer. Deze eerste is niet onaardig, maar de ‘hoofd’-anemoon had eigenlijk meer links moeten staan:
Alles bij elkaar lig ik hier wel een uurtje op mijn knieën en ben naarstig op zoek naar mooie composities en bijpassende achtergronden. Die laatste vind ik eigenlijk alleen als het blauw van de lucht (het is vrij zonnig) tussen de bomen door in beeld komt. Soms volstaat één enkele anemoon dan ook:
Een kleine galerij met van alles wat:
<klik op een cirkel voor een grote weergave>
Het is een wonder dat ik na afloop van dit uurtje nog vrij ben van hondenpoep, want dit bos wordt duidelijk ook voor andere doeleinden gebruikt. Soms kan ik nog net op tijd een hoop Bloemendaalse kak ontwijken. Het is kennelijk goede mest voor de bosanemonen…
Thijsse’s Hof
Aan de ander kant van de weg ligt de heemtuin van JAC P Thijse. Ik ben hier al vaak langs gefietst, maar was er nog nooit geweest. Vandaag moest het er dan maar eens van komen en ik moet zeggen: het is best leuk om daar eens rond te lopen, tenminste… totdat de rondleidingen of schoolexcursies beginnen. Ook hier uiteraard bosanemonen, maar ook heel veel anders, zoals Slanke Sleutelbloemen:
Bovenstaande foto is géén dubbele belichting en ook is er geen sprake van plaatselijke bewegingsonscherpte door de wind, maar moet lichtbreking zijn veroorzaakt door een grassprietje voor de lens. Niet bedoeld, wel mooi meegenomen.
Tor mijn grote verbazing ook hier Kievietsbloemen. Omdat die al uitgebreid aan bod zijn gekomen in een eerder blog (en er hier niet zoveel mee te beginnen was) hier nog slechts een drietal:
<klik op een cirkel voor een grote weergave>
Bosanemonen en ook uitbundig bloeiende Vingerhelmbloemen laat ik links liggen. Alleen een tamelijk opvallend aanwezig zijnde Sporenaar van Heermoes kan ik niet weerstaan. Om even te laten zien hoe mooi dat eigenlijk is:
Het Halve Maantje
Het Halve Maantje is een sikkelvormige vijver aan de Lage Duinendaalse weg en ligt vlak achter Thijsse’s Hof. Tijdens een fietstochtje ‘Rondje Haarlem’ van enkele dagen geleden had ik hier een Nijlgans met jongen gezien. Even kijken of die er nu nog zijn. En ja hoor, het hele gezin is aanwezig en loopt te grazen in de weide aan de overkant. Dichterbij komen ze niet helaas, maar als de pullen een veilig plaatsje onder moeders vleugels zoeken voor een middagdutje kan ik toch dit aardige plaatje maken:
Nijlganzen vind ik eigenlijk oerlelijke en uiterst onvriendelijke dieren, maar de pulletjes hebben een hoog schattigheidsgehalte. Jammer dat ze zover weg bleven.
Leidse Vaart:
Omdat het vandaag lekker fietsweer was, maakte ik ’s middags nog even een kort rondje om de Vosse- en Weerlanerpolder in Hillegom te verkennen. Ik had daar een aardige ontmoeting met een Grutto, maar die foto’s combineer ik met de plaatjes van een bezoek aan de Hempolder in Akersloot (blog volgt binnenkort). Na een stukje bollenstreek (een Gele Kwikstaart zou leuk zijn) keer ik via de Leidse Vaart weer huiswaarts. Vlak voor Vogelenzang (óók gemeente Bloemendaal) zie ik een vreemde eend in de vaart, een Carolina Eend:
Mooier kon ik hem niet vastleggen. Net zo wonderlijk en bijna onnatuurlijk ogend als de Mandarijn-eend en vast niet inheems, maar ooit uit gevangenschap ontsnapt. Hij was overigens in gezelschap van een vrouwtje Mandarijn-eend, ook al zoiets vreemds…
HAARLEM:
Poelbroekpolder
Begin van de maand bracht ik een bezoek aan de Rietputten in Vlaardingen, hetgeen mij mooie plaatjes van de Blauwborst opleverde. Een stuk dichter bij huis zijn ook gebiedjes te vinden die vergelijkbaar zijn (water, riet, struikgewas…). Een voorbeeld is de Poelbroekpolder, klein en overzichtelijk, gelegen tussen Haarlem-Schalkwijk en de Ringvaart van de Haarlemmermeer. De Blauwborst is daar ook waargenomen, maar nog niet door mij. Daar ga ik nu verandering in proberen te brengen, helaas op een zonovergoten middag. Gelukkig heb elk nadeel ze voordeel: de Blauwborst laat zich niet zien! Winterkoninkjes des te meer, of eigenlijk… vooral horen. Wat kan zo’n klein vogeltje hard zingen! Helaas voor mij bij voorkeur hoog in een boom…
… of diep in het struikgewas:
Ook de Tjiftjaf laat zich duidelijk horen, maar ook dit vogeltje laat zich meestal niet zo goed zien. Zeker niet nu er steeds meer blad aan de bomen komt.
Tot slot een tak van een boom met daarop twee opvallende balletjes. Galappeltjes?
Hiermee is fotomaand april voorbij… nu snel op naar mei! Bedankt voor het lezen en kijken.
Yemrev Kiekt 