Een voor de hand liggend onderwerp dat menig natuurfotograaf in het nieuwe jaar voor zijn/haar macrolens krijgt, is het sneeuwklokje. Vermoedelijk omdat het één van de eerste bloeiende plantjes is. Soms al in januari steken ze hun kop boven de grond en iedereen – nou ja, in ieder geval velen – krijgen bij het zien daarvan een voorjaarsgevoel.
Maar wat valt het dan tegen als blijkt dat de winter nog moet beginnen! Rijp, sneeuw, ijs, soms zelfs een Elfstedentocht liggen nog in het verschiet. Nee, een echte voorjaarsbode vind ik het dan ook niet, eigenlijk is het maar een misleidend type. Toch ben ik er ook dit jaar weer voor door de knieën te gaan, de eerste keer op 9 februari.
< TIP: voor een grotere en betere weergave loont het de moeite een foto even aan te klikken! Wil je alle foto’s uit dit blog in groot formaat bekijken, maak dan gebruik van de beeldencarrousel aan het eind van dit blogbericht.>
In het Bennebroekbos heb ik dicht bij huis een goede stek gevonden. Er staan er genoeg, maar de meeste in groepjes. Ook zo’n nare eigenschap van Sneeuwklokjes: ze durven bijna nooit alleen op de foto, altijd maar in een grote groep. Lekker dicht tegen elkaar: kleffe types dat het zijn! Maar ik heb ze het liefst alleen of met zijn tweeën, hooguit drieën.
Eenvoudige plaatjes levert het op en ook de achtergrond is lekker rustig. Verder is het daarentegen – zeker bij automatische witbalans – een beetje saaie bedoening. Bijstellen naar ‘schaduw’ of ‘bewolkt’ levert iets warmere kleuren op. Een andere compositie:
Maar het ís helemaal niet warm. Zeg maar gerust koud. Er schijnt zelfs weer een flitswinter in aantocht te zijn, met misschien wel een laagje sneeuw! De sneeuwklokjes zijn dan ook allemaal nog gesloten. Thuis probeer ik er in de nabewerking (NIK, Topaz PhotoFXlab) wat spannender plaatjes van te maken. Eerst ga ik de Hi-Key richting op…
… maar daar ben ik al gauw op uitgekeken. De ‘BW Effects’ bieden meer mogelijkheden. Met name de ‘Cyanotype Collection’ vind ik wel wat hebben, maar ik heb al gemerkt dat niet iedereen dit waardeert. Ik laat er toch maar een paar zien. Niet omdat het moet, maar omdat het kan .
Drie dagen later, in het weekend van 12 februari, is de winter weer helemaal terug met zelfs een dik pak sneeuw. Wegens werkzaamheden binnenshuis kon ik pas maandag met de camera op stap. Eerst een groot deel van de dag in de AWD (blog volgt later) en aan het eind van de middag nog even naar de sneeuwklokjes. Misschien levert dat nog leuke plaatjes op… De nog prille sneeuwklokje steken soms maar amper boven de dikke sneeuwlaag uit:
Aardig, maar dit is toch niet helemaal wat ik zoek. Het moet wel ietsje spannender kunnen. Drie op een rij, met nog een stelletje onscherp op de achtergrond is al beter.
Ik vind het maar een koud klusje: op je knieën in de sneeuw. Broek en ook camera worden langzamerhand kletsnat. Gelukkig is de Olympus waterdicht en vorstbestendig…
Een hoopje sneeuw half voor de lens geeft een beetje vaag plaatje, maar tot nu toe vind ik dit de mooiste.
Het kan echter nog mooier als om even na vijf uur de zon langzaam oranje kleurt en op enkele plekjes in het bos voor mooi licht zorgt. Na goed zoeken vind ik een paar kandidaten die mooi in dat licht staan. Ik focus eerst op de achterste en later op de voorste twee,. Ik kan niet kiezen: ze hebben allebei wel wat.
Hierna gaat het licht snel uit en zoek ik de warme kachel op. De laatste twee foto’s smaken echter naar meer en als de volgende avond de zon weer zo mooi dreigt onder te gaan, ben ik weer tussen de sneeuwklokjes te vinden. De sneeuw is echter al behoorlijk weg gesmolten dus wordt het een stuk moeilijker om een mooie compositie te vinden. Gelukkig is sneeuw makkelijk verplaatsbaar… Een eenvoudig sneeuwklokje, maar wel met – bokeh – ballen:
Omdat een enkele bokeh-bol wat overbelicht is, probeer ik ook hier weer even wat met de Cyanotypes. Dat helpt en ik vind die koele kleuren eigenlijk wel passen bij sneeuwklokjes in de sneeuw…
Ik blijf een beetje bij dit exemplaar hangen en wacht tot de zon meer kleur begint te krijgen en de bokeh bollen dus ook. Hetzelfde exemplaar met wat sneeuw ervoor en onscherp gras erachter, vanuit iets ander hoek bekeken. Ik ga nu – uiteraard – voor de warme kleuren….
Weer iets later en vanaf de andere kant. Bokeh ballen zijn daar niet, maar het licht tussen de bomen door is toch niet beroerd. Het levert nét geen silhouet op.
Het is een haastklus, want de zon zakt altijd sneller dan je denkt. Ik zoek – bijna gestrest – naar andere leuke onderwerpen en vind één sneeuwklokje alleen, amper boven de sneeuw uitstekend. De zon zorgt voor mooie licht-effecten in de sneeuw en ook de achtergrond mag er zijn.
Het licht wordt mooier en mooier…
Onder iets andere hoek vang ik een bokeh bol die net iets te fel is, zelfs een beetje uitgebeten wit. Ook hier maakt de omzetting naar Cyano-tinten het geheel net wat zachter, maar ook spookachtiger.
Snel weer terug naar het natuurlijke licht, dat nog steeds heel mooi is.
De oranje kleur begint nu snel te verdwijnen. Ik probeer nog even wat te goochelen door aan de focus-ring te draaien en kan hierdoor een vleugje magie toevoegen. Er is niets echt scherp in dit plaatje, maar dat hoeft ook niet altijd. Helaas ontbreekt er een stukje bovenkant, maar of dat hier meerwaarde zou hebben?
De kleur verdwijnt en de zon is inmiddels onder. Toch zoek ik nog even verder. Een geopend Sneeuwklokje ontbreekt namelijk nog en die zijn er – ondanks de kou – al wel. Het duurt even voor ik een mooie compositie vind. Alle kleuren zijn dan al lang weg, dus zit er niets anders op dan zelf weer wat toe te voegen.
Hiermee ben ik aan het eind gekomen van mijn sneeuwklokjesproject van 2017. Ik ben er helemaal klaar mee. Ook dit jaar blijkt maar weer hoe misleidend ze eigenlijk zijn. Ik ga er dan ook geen werk meer van maken. Nu is het geduldig wachten en hopen dat het echte voorjaar snel komt, maar voorlopig is de herfst weer helemaal terug….
Allen weer dank voor het lezen en kijken. Ik ben deze keer vooral benieuwd naar reacties omtrent de nabewerking…
Voor wie alle foto’s nogmaals in groot formaat wil zien is hier tot slot de beeldencarrousel: klik op een willekeurige cirkel om deze te starten en blader vervolgens met pijltjestoetsen of muisklikken door alle foto’s van dit blog.
Yemrev Kiekt 