Geen paniek! Goede pagina: blog nummer 404!
In dit blog een beeldverslag van mijn bezoek aan twee Noord-Hollandse polders in de maand april. De eerste keer ging ik naar één van de kleine polders bij Uitgeest, dezelfde polder waar ik de afgelopen winter al eerder geweest was om de Baardmannen vast te leggen. Ik wilde niet alleen een poging wagen dat nog wat beter te doen, er werd ook een aantal Blauwborsten gemeld en dat is natuurlijk ook altijd leuk.
Twee weken later ging ik weer eens kijken in het grote poldergebied boven Amsterdam. Ook daar zijn mogelijkheden om de Blauwborst te spotten, maar hopelijk ook o.a. de inmiddels teruggekeerde weidevogels.
Voor een kwalitatief betere weergave loont het de moeite de foto’s even aan te klikken!
Op 1 april stond ik op het punt het poldergebiedje bij Uitgeest in te stappen toen ik iets deed wat ik anders nooit doe. Ik keek op het informatiebord bij één van de ingangen. Het gebied bleek wegens het broedseizoen verboden te betreden vanaf 1 april. Normaal gesproken respecteer ik dat natuurlijk, maar ja, ik had er wel 30 km voor gereden en ach, dat ene dagje maakte toch ook niets uit. Bovendien liepen er ook mensen hun hond uit te laten en fietste er zelfs iemand op een terreinfiets rond. Ik zou proberen het kort te houden…
De Graspieper op bovenstaande foto werkte – op gepaste afstand – goed mee. Als de rest van mijn wenssoorten voor vandaag dat nou ook doet, ben ik zo weer weg.
Het duurde niet lang voor ik een eerste Blauwborst zag, te ver weg helaas. Pas een uur later zag ik er eentje op wat kortere afstand op een brugleuning. Een mooie pose, zo met de staart omhoog, maar niet gunstig in het licht van de toch weer (te) fel schijnende zon. Dat hadden we toch niet afgesproken?
Twee piepers op een brugleuning. Dan is de titel voor deze foto natuurlijk een inkoppertje:
Er bleken hier aardig wat Blauwborsten te zitten. Ik schat toch zeker een stuk of vier op een klein stukje. Slechts één keer zag ik er twee tegelijk, dus zeker weten doe ik dat niet. Ze waren ook niet allemaal bereid om lekker mee te werken. Ze scharrelden vaak tussen het hoge gras, zaten diep in het riet of stonden net weer verkeerd t.o.v. de zon.
Dat laatste was bij dit exemplaar ook het geval, maar als hij goed vrij staat en de achtergrond is ook van de meewerkende soort, dan levert dat samen toch nog wel toonbare plaatjes op…
… vooral als hij even op hoge poten gaat staan. Waarom hij dit deed werd mij niet duidelijk. Een nieuwsgierig type zullen we maar zeggen…
Ook zag ik vandaag weer twee Baardmannetjes vliegen en diep in het riet wegduiken. Foto’s leverde dat niet op, maar de laatste Blauwborst die ik zag, maakt veel goed. Hij stond op een paaltje en zong een schoon lied, vermoedelijk niet voor mij.
Een dergelijke pose, maar dan met een uitwaaierende staart, blijft na vandaag nog steeds op de wensenlijst staan. Voor vandaag hou ik het na een uurtje of twee voor gezien. Volgend jaar weer nieuwe kansen.
Twee weken later ging de reis naar Waterland en ik begon met een wandelexpeditie. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de Blauwborsten lieten het hier goed afweten! Een koppeltje Bergeenden was echter ook leuk. Met de camera op de grond leverde het een hele serie fraaie plaatjes op, waarvan hieronder een drietal.
Van een andere orde is het volgende vogeltje dat ik vandaag zag: een Tapuit. Die zie ik niet zo vaak en dat is jammer, want ze zijn best mooi. In tegenstelling tot de Bergeenden een stuk beweeglijker, schuwer en – niet onbelangrijk – veel kleiner. Ik heb een hele poos achter deze vogel aangelopen, maar hoe omzichtig ik dat ook deed, steeds zodra ik binnen de – pak ‘m beet – 20 meter kwam, vloog hij weer weg.
Op het volgende paaltje bleef hij wat langer staan en begon zelfs de veren op te schudden en te poetsen.
Tijdens het drukke gepoets had ik misschien wel wat dichterbij kunnen sluipen, maar ik wilde het tafereel niet verstoren. Nu had ik in ieder geval leuke beelden…
In het gebiedje waar ik vorig jaar wél een Blauwborst kon kieken, zaten wel aardig wat Rietzangers en Rietgorzen, maar die kwamen slechts sporadisch uit het riet tevoorschijn. Zingen deden ze wel duidelijk hoorbaar.
De dag begon vandaag met wat bewolking, maar eerder dan verwacht werd het steeds zonniger en dat is op de bovenstaande foto’s weer goed te zien. Een Rietgors hield gelukkig een beetje rekening met mijn wensen.
Na al dat heen en weer geloop besloot ik nog een rondje per auto door de polder te maken. Op zoek naar Grutto’s, maar die zag ik niet. Wel een Fazant.
En een Tureluur die op redelijk korte afstand druk tussen het hoge gras liep te struinen.
En ook de Gele Kwikstaart bleek alweer terug te zijn. Een prachtig knalgeel exemplaar op een paal van een hek. Op de gele bloemen van het koolzaad was misschien leuker geweest, maar je kan niet alles hebben. Een drietal foto’s.
Even aanklikken voor een grotere weergave…
19 Gele Kwikstaart 
20 Gele Kwikstaart
Na deze rondrit deed ik opnieuw een vergeefse poging om Blauwborsten te zien. Ik geloof dat ik er inderdaad eentje heb gezien, maar daar hield het dan ook mee op. Dan maar een Blauwe Reiger op een aardig plekje.
Op de valreep zag ik toch nog een Grutto, ver weg en met wel 5 of 6 ringen om zijn poten. Overdrijven is ook een vak! Hiermee ben ik voorlopig weer even uitgepolderd. Bedankt voor het lezen en kijken en wie weet tot een volgend blog.
Voor wie alle foto’s in betere kwaliteit wil zien is hier
DE BEELDENCAROUSSEL
Yemrev Kiekt 