18 april 2016, Sourbrodt, Ardennen.
Zoals beloofd in mijn vorige blog deze keer een fotoverslag van een avondje experimenteren met Urbex- of Urban-fotografie, deze keer in het gezelschap van mijn dochter Ilse. Het strijdtoneel van deze oefening was het oude station van Sourbrodt, gelegen in de Hoge Venen (Belgische Ardennen) aan de voormalige Vennbahn (nu inmiddels grotendeels een fietsroute van Aken naar Luxemburg). Op het voormalige stationscomplex staan een paar oude goederenwagons, er ligt nog wat rails en er staan oude seinpalen en wissels. Het meest in het oog springend echter zijn wat ons betreft het oude stationsgebouw en twee seinhuisjes. Het stationsgebouw is inmiddels – helaas – opgeknapt en doet nu dienst als woonruimte, inclusief voortuintjes…
< TIP: voor een grotere, mooiere én vooral scherpere weergave loont het de moeite de foto’s even aan te klikken! >
We richten onze aandacht eerst op het seinhuisje S2. Ook dit is duidelijk gerestaureerd, maar in dit geval vinden we dat niet erg:
Vanuit een ander perspectief:
Een oud klein locomotiefje trekt ook de aandacht:
Nogmaals seinhuis S2 in een zwart-wit bewerking:
Naast de toepassing van HDR is dit een veel gebruikte techniek in urbex-fotografie en het heeft ook wel wat.
Weer terug naar kleur voor een detailopname met wel aardig lijnenspel:
Op weg naar seinhuis S1 passeren we een aantal oude goederenwagons, zoals bijvoorbeeld dit tweetal dat mooi in het licht van de ondergaande zon staat:
Overzicht van een deel van het oude complex met seinpalen en seinhuis S2:
Seinhuis S1. Nog geheel in ‘oorspronkelijke’ vervallen staat:
Van de meeste ramen is het glas gesneuveld en dat biedt ons de gelegenheid een blik naar binnen te werpen. Helaas hadden meer mensen dat gedaan, maar dan letterlijk…
Onderdelen van de mechanieken waarmee de seinen en/of wissels werden bediend zijn zichtbaar. Grappig is dat de avondzon zijn laatste licht op de muur op de achtergrond laat schijnen:
Even de trap op en door een glasloos raam aan de achterkant (bovenverdieping) een deel van de handle-inrichting voor de bediening van seinen en wissels kunnen kieken:
En zo gaat de techniek een etage lager verder:
De zon is inmiddels onder gegaan en we gaan weer richting ons startpunt. We nemen nog wat oude wagons mee:
Weer een detail. De wielen van de tankwagon:
Nog één keer omkijkend, de seinpalen in – inmiddels – het blauwe uurtje:
En om het beeld compleet te maken dan toch ook maar een foto van het oude stationsgebouw (dat er nu dus helaas uitziet als nieuw):
Tot slot een foto die er eigenlijk niet bij hoort. Geen onderdeel van het stationscomplex, maar een oud pension/hotel dat er pal naast staat. Heeft er natuurlijk ooit wel mee te maken gehad en is duidelijk ook vergane glorie:
Dat laatste geldt niet voor de ernaast geparkeerd staande truck, maar die zorgt wel voor een leuk contrast…
Tot zover mijn eerste kennismaking met Urban- of Urbexfotografie, een voor mij nieuwe tak van fotografie. Echt Urbex is dit geloof ik niet, want daar schijnt een soort mystieke sfeer van illegaliteit omheen te moeten hangen, hetgeen een extra kick moet geven. Stiekem jezelf toegang verschaffen tot oude gebouwen en dan hopen dat je niet gesnapt wordt, is niet zo mijn ding. Ik hou het dan maar op Urban en dat lijkt me in het land van Urbanus ook meer toepasselijk. Het is in ieder geval weer eens wat anders en op zijn tijd best leuk om eens te doen. Wie weet krijgt dit ooit nog een vervolg, als de gelegenheid zich voordoet… Dank voor het lezen en kijken.
Yemrev Kiekt 