Na mijn eerste blog van 2019, waarin beelden van mijn nachtelijke avonturen in onze hoofdstad, wordt het nu de hoogste tijd om de natuur weer in te duiken. Niet echt natuurlijk, want in januari is daar meestal niet veel te beleven. Gelukkig heb ik nog genoeg materiaal op de plank liggen van de afgelopen herfst.
In dit blog wil ik wat resultaten laten zien van mijn gestoei met paddo’s in ‘mijn’ Heemsteedse wandelbos Groenendaal.
Voor een kwalitatief betere weergave loont het de moeite de foto’s even aan te klikken!
Ik begin met wat blingbling. Er zat her en der nog wat nattigheid op en tussen het mos en met (schuin) tegenlicht kan dat voor leuke effecten zorgen. Op een andere foto was nog veel meer blingbling te zien, maar daar waren de zwammetjes niet meer herkenbaar en aangezien dit een zwammenblog wordt, koos ik voor deze Paarse Knoopzwam
Dezelfde Paarse Knoopzwam van de andere kant bekeken. Met het eenzame sporenkapseltje in de lichtcirkel is dit een heel ander plaatje geworden.
En dan eindelijk was het weer eens zover: de goocheldoos kon weer eens uit de tas. Twee eenzame zwammetjes op de juiste afstand van elkaar op een stuk dood hout en genoeg bokeh lichtbollen in de achtergrond om naar hartelust te experimenteren. Ik mag dat graag doen.
Ik weet niet meer precies hoe de situatie hier was, maar meestal laat het zwammetje dat in de voorgrond staat zich het makkelijkst ‘vermenigvuldigen’. Eén zwam worden er drie, zo lijkt het.
Ik heb hier best lang mee gespeeld en kwam uiteindelijk met een hele serie leuke platen thuis. Allemaal variaties op hetzelfde thema. Ik kan ze natuurlijk hier niet allemaal laten zien.
Ik mocht vandaag niet klagen, want kort na het vorige gegoochel moest de trukendoos opnieuw tevoorschijn komen voor een bijkans nog leuker stelletje zwammen.
Een kleine verschuiving van de camera leverde steeds weer andere resultaten op. Ook uit deze sessie laat ik slechts twee foto’s zien.
Het gegoochel was nu (naar ik hoop voorlopig) even afgelopen. Een gewone zwammenfoto van een soort die me bekend voorkwam, maar waarvan de naam me even niet te binnen wilde schieten.
Intermezzo! Geen paddestoel of microzwam op de volgende foto, maar een gal. Van de Beukenbladgalwesp heb ik me laten wijsmaken. Ik vond het wel een mooie rustige foto opleveren.
Dat kan ik van de volgende plaat niet zeggen. Niet alleen staan er twee zwammen op, maar de streperige achtergrond kan op sommige mensen wat druk overkomen. Ik vond het wel wat hebben, maar dat komt misschien omdat ik dat effect zelf had verzorgd (dennetakje).
Het kan echter nog veel drukker. Een kluwen van zwammenhoedjes. Hier had ik verder niets aangedaan, alleen een beetje tussen het onkruid door gefotografeerd.
Dan was het volgende tafereeltje weer een verademing. Een zwammenduo met een rustige achtergrond in pasteltinten deden een beetje schilderachtig aan.
Eindelijk! Een Hazepootje. Lang had ik er naar gezocht deze afgelopen herfst, maar nu vond ik er dan toch een aantal. Gelukkig een paar al wat oudere exemplaren, want die zijn toch het meest fotogeniek.
Wat meer in detail. Voor wie het interesseert: beide foto’s zijn een focus stack van 9 opnames. De bovenstaande bij f/2.8, de volgende op f/3.5. De afstand tot je onderwerp speelt een grote rol.
Een ander exemplaar was er echt slecht aan toe, maar daardoor juist des te fotogenieker. Zo zie je maar weer: aftakeling hoeft niet per se gepaard te gaan met lelijkheid. Dit voor de al wat oudere kijkers…
Het volgende tafereel deed me denken aan een zangkwartet: een leadzanger(es) met driekoppig achtergrondkoor. Ja, je gaat gekke dingen zien als je te dicht met je neus op de paddo’s kruipt!
Voor de verandering eens terug naar de eenvoud. Een enkele, alleenstaande zwam. Ik weet niet of ik het goed zag, maar op mij kwam hij wat eenzaam over. Gelukkig is hij nu in mijn blog in goed gezelschap.
De foto’s uit dit blog werden allemaal gemaakt op 2 november 2018. Hoewel het echte hoogtepunt nog moest komen (maar dat wist ik toen nog niet) begonnen de echte herfstkleuren al goed te komen.
Op de laatste foto is dat helemaal goed duidelijk: echte herfstsfeer!
Waarmee ik aan het eind gekomen ben van dit blog. De opbrengst van deze dag was vele malen groter dan de 18 plaatjes die ik laat zien, maar het geeft zo een goed beeld van deze paddodag.
Het seizoen verliep dit jaar (2018) een beetje met horten en stoten, maar als je de goede dagen koos (meer geluk dan wijsheid) dan leek het best nog wel wat. Ik heb dan ook nog meer in het verschiet.
Voor nu een ieder weer dank voor het lezen en kijken. Tot een volgend blog.
Voor wie alle foto’s in betere kwaliteit wil zien is hier
DE BEELDENCAROUSSEL
Yemrev Kiekt 
Je hebt al die trucjes uit de goocheldoos goed onder de knie 😉 Maar toch is het hazenpootje in deze serie voor mij de mooiste en dan vooral nr 13. Als ik 12 en 13 vergelijk dan is die ‘aangesneden’ versie in mijn beleving veel spannender, scherpte ligt ook precies op de goede plek, mooi!!
Groet Loes
LikeGeliked door 1 persoon
Je slaagt er keer op keer in om prachtige opnames te maken van zwammen. Dat je er ook bij vertelt hoe je ze fotografeert vind ik fantastisch!
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Dick,
Lekker dat Groenendaal op loopafstand ligt en bovendien veel te bieden heeft. Het werken met goocheldoos en stacken heeft je weer een hele reeks interessante platen opgeleverd. De platen met rustige achtergrond spreken mij over het algemeen het meest aan. Dat oud niet synoniem is met lelijk is mij ook opgevallen. Verval in de natuur vind ik dan ook een boeiend thema.
Groet, Kees
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Dick,
Lekker nog wat paddo’s! Schitterend vastgelegd. De eerste foto vooral vanwege het mooie licht en de bokeh plus die strepen op rechts, bijzonder fraai. Ook de Lamellenkluwen behoort tot mijn favorieten. Foto 11 Wat en halfwat en Eenzaam, prachtig! Wat geweldig dat je ook nog Hazepootjes vond, De foto’s zijn super! Het allermooist vind ik de Beukenbladgalmug.Wat een prachtige kleuren en mooie eenvoud.
Groetjes,
Maria
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een schitterende serie van deze verschillenden zwammen.
Ik vind ze stuk voor stuk prachtig, maar foto 12 en 13 springen er voor mij uit, prachtig zo de onderkant te zien.
Groetjes Irma
LikeLike
Hoi Dick,
ik heb me voorgenomen om dit jaar wat meer de natuur in te trekken en ja ook deze plaats een keer of 2 te gaan bezoeken 🙂 Waarschijnlijk in het voorjaar en een keer later in het jaar. Wat jij hier laat zien daar kan ik alleen maar van dromen!!!
Je zou je foto’s een aan een uitgeven moeten laten zien want je foto’s zijn echt zovele meer waard dan alleen op het blog of FB. Ik heb echt weer zitten genieten (en kwijlen hihi…..)
Groetjes, Helma
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een prachtige foto’s weer, jij weet wat spelen met een lens is zeg. Geweldig!
LikeGeliked door 1 persoon
Het is weer een feest om naar te kijken Dick. Prachtopnames!
LikeGeliked door 1 persoon
Ha Dick,
geweldig, zoals jij steeds weer prachtplaten weet te maken van al die paddo’s.
Ik heb weer genoten van je foto’s en je leuke beschrijvingen.
Hartelijke groet, Corrie
LikeGeliked door 1 persoon
Hai Dick,
Weer zo’n knappe paddenstoelenserie. Leuk dat je er zo in opgaat. Heerlijk dat je al die vrije tijd op deze manier zo kunt besteden. Als ik naar zo’n serie kijk en bedenk wat mijn favorieten zijn, dan scroll ik een aantal keren door de foto’s heen en bedenk welke ik nou aan de muur zou hangen. Dat moet dan een foto zijn die niet snel verveeld. Ik heb dat bij 11 en 15. Hoeveel er ook gegoocheld of gestackt (is dat een echt woord?) is om andere foto’s te kunnen maken en hoe knap dat ook is. Voor mij moet een foto aanspreken en spannend blijven en dat heb ik bij nummers 11 en 15.
Neemt overigens zeker niet weg dat ik de rest van de serie ook top vind hoor.
Groet,
René
LikeGeliked door 1 persoon