Zoals ik in mijn vorige blog al schreef, verbleven wij begin oktober van dit jaar bijna twee weken in Nijmegen. Niet om op onze kleindochter te passen, maar wel om haar huis te bewaken. Ondertussen maakten we daar de buurt onveilig, voornamelijk op de fiets. Daar was het voortreffelijk weer voor namelijk: zonnig en te warm voor de tijd van het jaar. Net als de echte zomer dus…
Al dat gefiets mocht natuurlijk niet ten koste gaan van die andere tijdrovende hobby, dus piepte ik er ook af en toe met de camera tussenuit. Na een eerste uitstapje naar de Arnhemse architectuur was het nu de beurt aan de natuur. Omdat de dagen nu niet meer zo lang waren, zette ik een paar dagen de wekker op een voor mij redelijk acceptabele tijd, in de hoop een mooie zonsopkomst vast te kunnen leggen.
De eerste keer dat ik dat deed, werd er bovendien ochtendmist voorspeld. Dat zou in de Hatertse en Overasseltse Vennen (HOV) mooie sfeerbeelden kunnen opleveren en misschien hing daar ook nog wel ergens een bedauwde libelle…
< Voor een grotere en beduidend betere weergave loont het de moeite een foto even aan te klikken! Wil je alle foto’s uit dit blog in groot formaat bekijken, maak dan gebruik van de beeldencarrousel aan het eind van dit blogbericht>
Letterlijk voor dag en dauw stapte ik in de auto. Van mist was geen sprake. Maar dat veranderde toen ik het vennengebied naderde en ook de lucht begon mooi rood te kleuren. Niet zo’n beetje ook, dus – eenmaal van de snelweg af – zocht ik als een bezetene een plekje om de auto te parkeren. Het landschap was niet spectaculair, maar de lucht des te meer:
Nu snel de auto weer in en in de HOV op zoek naar een fotogenieke plek. Dat valt nog niet mee als je er de weg niet goed weet. Eén keer eerder hadden we daar gewandeld; bovendien was het nu mistig en nog schemerig. Waar de vennen moesten zijn, wist ik nog wel ongeveer. Dit was een niet onaardig plekje…
Slechts een paar stappen naar voren en ook dit kon er mee door.
De felste kleuren verdwenen al snel, te snel. Gelukkig bleef de mist boven de vennetjes wat langer hangen.
Op de plek waar de zon boven de horizon kwam, was nog een lichtelijk geel-oranje gloed waarneembaar. De op een heuvel geparkeerd staande plaatselijke schaapskudde zorgde voor een mooi silhouet-beeld
Met het stijgen van de zon verdween alle kleur uit de lucht; de mist verdween al rap daarna en weg was alle sfeer. Maar ik zag nog veel dauw op vegetatie en spinnewebben. Dat kan ook mooie onderwerpen opleveren. Een bedauwde libel zou mooi zijn. Ik was amper vijf meter van het pad af om een spinneweb op zijn fotogeschiktheid te inspecteren of er stopte een auto. Van de boswachter!
Ik werd op het matje geroepen: dat was hier niet de bedoeling. Die fotografen vertrappen alles. Op de paden blijven geldt voor iedereen (behalve kennelijk voor schapen en honden…). Zijn collega had direct een bon uitgeschreven, dus ik had geluk. Ik sputterde niet al teveel tegen, want dat werkt meestal averechts. Ik pakte mijn spullen in en keerde huiswaarts. Hier hoef ik dus nooit meer naar toe…
**************************************************
De tweede keer dat mijn wekker vroeg afliep was twee dagen later. Deze keer besloot ik dichter bij huis te blijven en stapte op de fiets richting de Waalbrug. Wederom was het kleurenspel spectaculair. Vooral boven de Ooijpolder en de stuwwal.
Maar ook boven de Waal leek de lucht in brand te staan. De Waal in vlammen zou een mooie titel geweest zijn, ware het niet dat die naam al aan een ander spektakel gegeven is.
De Waal stroomopwaarts afkijkend werd het al snel minder kleurig.
Ik besloot nog even een rondje te fietsen op zoek naar mogelijke andere locaties. Die vond ik o.a. op Veur-Lent, het eiland in de Waal. Maar ook vanaf de Lentse kant van de rivier, over de brug die de naam Lentloper draagt, kijkend richting het eiland. Op de achtergrond de Nijmeegse skyline. Misschien leuk voor een volgende keer.
En nu snel terug naar huis voor het ontbijt!
**************************************************
Dan nu iets heel anders. Want het leek dan wel nog zomer, het was toch echt al herfst. Een beetje tegen beter weten in ging ik dus ook hier op paddestoelenjacht. Ik koos daarvoor een stuk bos met de naam Duivelsberg, gelegen boven op de stuwwal bij Berg-en-Dal. Ik had daar een wandeling van een paar kilometer uitgezet en zou wel zien wat er op mijn pad kwam. Dat waren voorlopig alleen maar tamme kastanjes… honderden.
Ik had er nog nooit zoveel gezien als dit jaar, niet alleen op de Duivelsberg, maar overal. Bij gebrek aan zwammen bleek dit ook een onderwerp om iets van herfstsfeer weer te geven.
In laag Nederland was het al niet dik bezaaid met paddestoelen, op een berg is het natuurlijk nog een stuk droger. Ik zag dan ook amper een zwam, maar gelukkig heb je dan altijd de herfstblaadjes nog…
… of toch nog maar een tamme kastanje…
De paar zwammen die ik zag, hadden duidelijk onder de droogte te lijden. Zoals deze flinke zwam met grote scheuren in zijn hoed.
Dan toch maar weer een gevallen herfstblad…
… en nog eentje, de laatste van dit blog.
De Duivelsberg is een groot terrein met niet alleen bergen, ook dalen. In één daarvan stroomde zelfs nog een beekje en dat gaf de burger moed. Op de bemoste hellingen trof ik warempel toch nog wat paddo’s.
Geen fraaie exemplaren en voor mij ook niet herkenbaar. Geen idee hoe ze heten.
Nog een groepje zwammetjes op mos, maar dan mos op een boomstam. Het zijn hoogstwaarschijnlijk Gewone Zwavelkopjes, maar dat is niet erg. Het zijn gave exemplaren en dat is al heel bijzonder dit jaar.
Een leuk tafereeltje van drie hoedzwammen, waarvan er eentje zijn hoed verloren had.
Een beetje tussen begroeiing en afgevallen blad door fotograferend voor een soort van sfeerfoto.
Op een boomstronk trof ik dit groepje aan. Ik vermoed dat het Honingzwammen zijn, misschien zelfs de sombere variant?
Dat zou ook voor de volgende twee, al wat grotere exemplaren kunnen gelden…
Een groepje grote elfenbankachtige zwammen bleek een verrassende onderkant te hebben. Onmiskenbaar de Toefige Labyrinthzwam!
Ook verkrijgbaar in zwart-wit!
Langzamerhand verliet ik de lagere delen weer. Dit eenzame, ook weer beschadigde zwammetje kreeg ook mijn aandacht.
En weer op een boomstronk een groepje vermoedelijk Sombere Honingzwammen. Maar heel zeker ben ik daar niet van.
Bijna bij het verlaten van het bos trof ik een Grote Stinkzwam. Helaas ook weer beschadigd en een duidelijk minder florissant type dan die uit mijn vorige zwammenblog. Niet echt een fraaie afsluiter van dit verhaal dus.
Tot zover de nazomerse beelden uit Nijmegen. Mijn volgende foto-uitstapje ging naar Duisburg, een uurtje rijden vanaf hier. Samen met dochterlief zwierf ik daar een dagje rond op een Landschafstpark, maar daarover meer in een volgend blog. Voor nu bedankt voor het lezen en kijken en graag tot een volgende keer.
<Voor wie alle foto’s nogmaals in groter formaat wil bekijken, is hier tot slot de beeldencarrousel:klik op een willekeurige cirkel om deze te starten en blader vervolgens met pijltjestoetsen of muisklikken door alle foto’s van dit blog>
Yemrev Kiekt 
Supermooi
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Dick,
Wat mooi! De Waal in de fik! Wat een schitterende foto’s in het ochtendgloren. Met de schapen is heel sfeervol en andere foto’s zijn verpletterend. Wow, om dat te zien terwijl je in de natuur staat! Mooi ook die Lentlopermet skyline. De paddenstoelen, blaadjes en tamme kastanje vind ik heel geslaagd. Ook leuk dat sfeerplaatje tussen de begroeining door. Leuk effect,ik doe dat ook graag. De omgeving maakt dan een natuurlijk waasje in het decor. Ik ging gelijk wantrouwend zoeken naar de Foefige Labyrinthzwam, want het zou zo maar een verzinsel van jou kunnen zijn, hihi. Maar nee, dit keer niet. Fijne Post weer!
Groetjes, Maria
ps: Foto 19 staat wel in je slideshow, maar niet tussen de tekst …. en het zijn net van die leuke zwavelkopjes…
LikeGeliked door 1 persoon
Hai Maria,
Allereerst dank voor je uitgebreide commentaar. Je hebt het erg oplettend gelezen, dat is duidelijk. Dat de zwavelkopjes niet in het blog terecht gekomen zijn, was mij even ontgaan. Ik heb het inmiddels recht gezet. Nogmaals dank.
Groetjes, Dick
LikeLike
Ha Dick,
Prachtige luchten op je eerste beelden, waarvan foto 7 wel de topper is. De Waal in vlammen zou idd een goede benaming zijn. Met de Lentloper ( is een brug, neem ik aan) heb je een fantastisch standpunt ingenomen – intrigerend beeld zo.
De daarop volgende herfstserie is heel sfeervol.
Hartelijke groet, Corrie
LikeLike
Wat een super mooie serie foto’s.
Die van de zonsopkomst is toch echt mijn favoriet hoor.
Net wat je schreef honden mogen wel naast het pad lopen die maken ook wel eens wat kapot in de natuur.
Gelukkig kreeg je geen bekeuring, dat scheelt dan wel weer.
Groetjes Irma
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Dick,
Twee weken in het huis van je kleindochter en haar ouders en je eigen huis onbewaakt?
Zonsopgangen kunnen spectaculair zijn, zoals je hier ook met enkele fraaie beelden laat zien. Je laat bovendien zien dat je de herfstsfeer ook mooi kunt overbrengen door je (noodgedwongen) niet alleen op paddenstoelen te concentreren. Foto 21 is daar naar mijn mening het mooiste voorbeeld van. Blaadjes en kastanjes blijken een prima alternatief te zijn.
Groet, Kees
LikeGeliked door 1 persoon
Wie zegt dat mijn huis onbewaakt was? Hoelang ben jij in Zuid-Amerika geweest, Kees?
LikeLike
Een serie waar ik de pet voor afneem prachtig.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi Dick!
Ik zag laatst dat die Lentloper ’s avonds mooi verlicht is! Dus daar ga ik nog eens naar terug… Was met een kameraad onderweg naar De Oversteek, die is ook mooi verlicht en met Nijmegen op de achtergrond ook een leuke locatie om in het donker wat plaatjes te schieten 🙂
Voorbeelden:
https://youpic.com/image/14634176/nijmegen-by-night-by-onnoz
https://youpic.com/image/14634209/de-oversteek-in-nijmegen-by-onnoz
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig! Wat een geweldig mooie momenten en foto’s. Genoten van je blog!
LikeLike
hoi Dick, wat zijn de eerste foto’s geweldig. Zo sfeervol met die kleuren en de mist. Een prachtige omgeving ook. Verder vind ik de tamme kastanje serie heel mooi en natuurlijk ook de close ups van de herfstblaadjes. Jij bent toch wel een paddenstoelen man, weer veel mooie foto’s van verschillende soorten. De vlammende waal en de twee foto’s daaronder vind ik ook heel mooi, we hebben deze herfst vaak mooie zonsopkomsten en ondergangen gezien.
groetjes Ghita
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Dick,
wat moet ik hier aan al die reacties nog toevoegen.
Ik ga bij voorbaat al met mijn mond open zitten want die valt toch wel open als ik jou foto’s zit te bekijken kenonne zeg!!! Ook deze post is weer helemaal geweldig met prachtige “vlammende” luchten. Geweldige mooi uitstraling.
Je bomen zijn ook weer helemaal leuk. De Toefige Labyrinthzwam vind ik ook al zo mooi al vind ik de zwart/wit versie niet zo maar smaken verschillen. Volgens mij zit je straks meer bij je dochter in huis dan in je eigen huis whahahahaha…… Ik heb weer genoten.
Groetjes, Helma
LikeGeliked door 1 persoon
Gelukkig hoef je in de winter niet zo heel vroeg op te staan om mooie zonsopkomsten te fotograferen. En deze zijn erg mooi. Dat rood in de lucht geeft een foto toch altijd iets spectaculairs. Jammer dat er zoveel gebieden in Nederland zijn waar je dus niet eens meer van het pad af mag. Pure onzin natuurlijk, maar met de plek van de boomkikkers in de AWD in gedachten, is het soms wel nodig. Er lopen nou eenmaal een hoop horken rond.
Altijd wel weer leuk voor je blog wanneer dat soort dingen gebeuren, want dat maakt het nog leuker om te lezen. Mooie platen van de kastanjes overigens.
Groet,
René
LikeGeliked door 1 persoon