Het afgelopen (voor)jaar heb ik een paar keer aan de rand van een grote plas gezeten om Geoorde Futen te fotograferen. Als je daar dan enkele uren zit te wachten tot ze binnen schootsafstand komen, passeert er – gelukkig – ook soms iets anders dat de moeite waard is. De zogenaamde ‘bijvangst’.
< TIP: voor een grotere en beduidend betere weergave loont het de moeite een foto even aan te klikken! Wil je alle foto’s uit dit blog in groot formaat bekijken, maak dan gebruik van de beeldencarrousel aan het eind van dit blogbericht>
Zo kwam daar op een mooie zonnige ochtend in mei als uit het niets ineens een Witte Kwikstaart mooi op een tak in het water zitten. Ik heb ze er wel een slechter vastgelegd…
Op een ochtend in juli was het licht beduidend minder van kwaliteit. Dat geldt dan ook meteen voor deze foto van een landende Putter (Distelvink), maar het moment is prachtig. Een toevalstreffer.
Diezelfde ochtend kreeg ik plots een duinkonijn in het vizier. Druk bezig met toilet maken had hij of zij mij niet in de gaten. Dat leverde dit aandoenlijke plaatje op met een hoog aaibaarheidsgehalte. Toch een ondergewaardeerde soort.
Maar nu ter zake. Het is tijd om de hoofdrolspelers van dit blog voor te stellen en zoals de titel al doet vermoeden, zijn dat zwanen, knobbelzwanen om precies te zijn. Daar zwemmen er aardig wat van rond op het meer. Je zou het bijna een zwanenmeer kunnen noemen…. Een trio voert – waarschijnlijk onbewust – een leuke show voor me op.
Eerst lijkt het op een gezellig onderonsje, waarna ze tegelijk mijn kant op kijken, recht in de camera.
Dan gedrieën naar rechts kijken (voor de kijkers dus links)…
… en vervolgens synchroon naar links…
… alsof ze willen oversteken en kijken of er geen verkeer aankomt! Maar het kan natuurlijk ook het oefenen van een dansje zijn. Dan gaan ze weer in overleg, waarbij de twee rechtse een hartje vormen…. zou er iets meer aan de hand zijn?
Dat zou natuurlijk zomaar kunnen. Het is mei en de lentekriebels vieren immers hoogtij. Dat is goed te merken bij een ander stel, dat een uurtje later ineens voor mijn lens opdoemt.
Ook hier weer de hartvorming, dat kan niet missen: die zijn verliefd!
Er wordt een beetje om elkaar heen gedraaid…
… en ook nog wat gepoetst. Het zal allemaal bij het voorspel horen.
En dan ineens – als je even bent afgeleid door Geoorde Futen – is daar een hoogtepunt in de maak. Ik verleg meteen alle aandacht naar dit gebeuren en kan een complete zwanendans vastleggen. Nooit eerder gezien en ook niet verwacht.
De paring gaat gepaard met ogenschijnlijk bruut geweld, maar het naspel is daarentegen zeer vertederend om te zien.
Beide deelnemers aan dit ritueel komen torenhoog het water uit en voeren een zwanendans op.
Het inleidende gebeuren en de paring zelf, daar had ik wel eens foto’s van gezien, maar het naspel – dat een beetje doet denken aan de pinguinsdans van de futen – heb ik nog nooit ergens voorbij zien komen. Unieke beelden van een zwanendans dus?
In ieder geval uniek om te zien en bovendien zeer indrukwekkend. Maar… het gevolg van dit mooie spektakelstuk is misschien nog wel veel mooier en dat zal een aantal weken later blijken: meer zwanen! En ook daarvan heb ik beelden in de aanbieding. Niet van dezelfde zwanen als hierboven, maar van een ander koppeltje dat een nest had gebouwd op loopafstand van huis. Veel makkelijker natuurlijk en het gaat tenslotte om het principe.
Ik had het nest al een tijdje gevolgd en probeerde in te schatten wanneer daar de eerste jonge zwaantjes uit het ei zouden kruipen, Even zag het er naar uit dat dat precies in een weekje vakantie zou vallen, maar het ging net goed. Twee dagen daarvoor zag ik de eerste onder moeders veren vandaan kruipen.
Een kwartiertje later liet ook nummer twee zich zien. En misschien zelfs wel een derde.
Ja hoor. Het zijn er drie! Ik heb overigens begrepen dat vooral moeder zwaan op het nest zit om de eieren uit te broeden, terwijl vader meer een beschermende rol heeft en dreigend allerlei potentieel gevaar probeert af te wenden. Het is dan ook zaak om gepaste afstand tot het nest te bewaren! Niet alleen voor de rust van het jonge gezinnetje, maar in dit geval ook voor jezelf!
Ik had kennelijk een plekje gekozen dat de instemming van pa zwaan wel kon hebben, want hij besteedde geen enkele aandacht aan mijn aanwezigheid.
Ondertussen liep de teller gewoon door: na een uurtje wachten was daar ook de vierde. Het begon al een aardig groot gezin te worden.
Volgens buurtbewoners die ongeveer recht tegenover het nest woonden, zouden er 7 jonkies zijn. Ik heb ze nooit allemaal tegelijk in beeld kunnen krijgen, maar als moeder zwaan even ging verzitten, zag ik er inderdaad ook een stuk of 6-7 zitten.
Op de ochtend van vertrek naar ons vakantieverblijf ging ik nog gauw even langs bij het nest, maar ook toen kreeg ik ze niet allemaal te zien. Wel twee die een duidelijk grijzer donsdek hadden dan de vier hierboven. Staat de teller dan nu op zes? Mijn teller in ieder geval wel.
Meteen na de vakantie – 10 dagen later – was ik alweer ter plaatse. De jonkies zaten al niet meer op het nest, maar op een grasveldje in de buurt. Ze gingen net op weg naar de sloot.
Het waren er inderdaad zeven en wat waren ze al groot! En bovendien nog steeds compleet! Hier een drietal gezellig samen aan de slobber.
Ze groeien zo snel dat het ‘snoezige’er al gauw af is. Ik ben dan ook gestopt met het verder volgen. Met de camera wel te verstaan, want ik zag ze natuurlijk nog wel geregeld zwemmen. Aan het eind van de zomer waren ze al bijna even groot als pa en ma en… nog steeds met zeven! Een wonder want meestal vallen veel pulletjes al snel ten prooi aan allerlei liefhebbers (snoek, reiger…). Een mooie constatering om dit blog mee te beëindigen: een echt happy end dus.
Nog een paar snoezige plaatjes ter afsluiting. Een eerste poging tot vliegen. Het zit er al vroeg in.
Drie op een rij, veilig bij moeders op het nest.
Vanonder moeders vleugels nieuwsgierig de wereld in kijkend. Het plaatje dat ik van te voren graag had gemaakt. Helaas was de afstand hier groter dan gewenst en is dit een flinke crop.
Al een stuk beter is de laatste foto. Een High Key bewerking. Daar vragen dit soort foto’s wel een beetje om.
Einde van dit mooie sprookje. Dank voor het lezen en kijken en wie weet tot een volgend blog.
< Voor wie alle foto’s nogmaals in groot formaat wil zien is hier tot slot de beeldencarrousel: klik op een willekeurige cirkel om deze te starten en blader vervolgens met pijltjestoetsen of muisklikken door alle foto’s van dit blog.>
Yemrev Kiekt 
Prachtige serie van de zwanen maar de plaat van de Distelvink is voor mij wel de winnaar wat een juweeltje is dat.
LikeGeliked door 1 persoon
Ha Dick,
wát een elegantie! En dat voor zulke zware vogels. Zwanen hebben sowieso iets elegants in hun bewegingen. Maar dat zwanenballet is wel heel bijzonder; en bijzonder mooi.
De gevolgen kan je ook mooi laten zien: zo vertederend. Super, dit blog.
Hartelijke groet, Corrie
LikeGeliked door 1 persoon
Chapeau, ondergewaardeerde watervogel. superserie heb je weer geplaatst. Nooit mogen aanschouwen de paring van zwanen, prachtig. Dank je wel
LikeGeliked door 1 persoon
Dat paringsritueel van Zwanen is prachtig en ik heb dat al meerdere keren mogen fotograferen waarbij dat opstijgen uit het water de eerste keer voor mij als een volkomen verrassing kwam en ik dus ‘onthoofde’ zwanen op de foto had. Het nest met jongen is ook prachtig vastgelegd, altijd heerlijk om te zien en te fotograferen.Het konijntje vind ik als konijnenbezitter zo schattig, het is volgens mij een jong dier. Kortom een heerlijk gevarieerd blog!
LikeGeliked door 1 persoon
Die zwanenserie is heerlijk om naar te kijken, het konijntje is superlief maar die putter, vind ik een geweldige momentopname en het licht valt hier alleszins mee hoor.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi, blog weer, Dick ! Fraaie serie en prachtig verhaal er bij.
Groet,
Ditta Voetberg
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Dick,
Zo’n zwanenritueel volgen doet het altijd goed. Ik heb er ook voorbeelden van gezien, maar toch weer anders dan jij hier laat zien. Een paring heb ik ooit heel kort gezien, het naspel is voor mij helemaal nieuw. Jaren geleden heb ik bij een nest ook het uitkomen van de eieren kunnen volgen. Kletsnatte jongen, net uit het ei, en daarna de overbekende donzige jonge zwaantjes. Zwanen, groot en klein, staan garant voor prachtige beelden. Jij hebt er duidelijk volop van geprofiteerd zoals je met de prachtige serie laat zien.
Groet, Kees
LikeGeliked door 1 persoon
Als ik dit blog zie dan krijg ik toch wel weer zin in het voorjaar. Mooie openingsfoto van de witte kwik. De zwanendans is prachtig, ik heb dit ook al eens gezien dus met jouw foto’s zag ik het helemaal gebeuren, compleet met achtergrond muziek (je weet wel wat)…en dan die schattige donsjes, zo mooi. heerlijk blogje.
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Dick,
Nu zie ik wel de reacties, vanmiddag zag ik ze eerst niet.
Ik vind het een prachtige serie, de verliefde zwanen is echt super om naar de kijken.
Een paring heb ik nog nooit gezien, en deze dans ook niet, misschien nooit op het goede moment en op de goede plaats geweest.
Ik heb van je foto´s genoten.
Groetjes Irma
LikeGeliked door 1 persoon
Grappig he? Zoveel mooie, schattige, lieve beelden.. en het beeld van het konijntje blijft hangen. Wat een lief ding! Dat pootje voor haar gezicht!
LikeGeliked door 1 persoon
Hai Dick,
Geweldige serie foto’s. Al een tijdje loer ik op de kans om dat ritueel te fotograferen. Ben er een paar keer dichtbij geweest, maar dan werd het van het ene op het andere moment afgeblazen. Voor jou een typisch “op de juiste tijd, op de juiste plek”-momentje. Prachtig gebruik gemaakt van de kansen, want het zijn prachtige beelden geworden. Het zal niet vaak gebeuren dat je dit met genoeg licht, dichtbij kunt fotograferen. Top.
Groet,
René
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Dick,
weer een verbluffende blog! Je zal maar mazzel hebben om dit allemaal van zo dichtbij te kunnen meemaken en zo mooi vast te leggen! Het is altijd leuk om een kwikstaartje te zien, maar de distelvink/putter vind ik fenomenaal vast gelegd, ondanks het licht wat niet zo goed meeviel volgens jou. Je heb op het juiste moment afgedrukt en de kleuren komen hier schitterend tot hun recht. En hoewel de aandacht voor dit blog eigenlijk voor de zwanen zijn, vind ik de foto van het duinkonijn(tje) toch het meest aansprekende en aandoenlijk schattig met zoals je zelf zegt: “een hoog aaibaarheidsgehalte”. Ik vind het dan ook onterecht dat deze ondergewaardeerd word. Trouwens ik vind dat elk dier verdiend gewaardeerd te worden. Maar goed, dan de zwanen. Ik heb nog nooit zo een mooi ritueel mogen aanschouwen. Het is dan ook een genot om dit te zien mede dankzij jij dit zo mooi hebt weten in beeld te brengen! Zwanen het zijn mooie en elegante dieren, toch zijn het ook hier weer de kleintjes die de show stelen en hebben al een even hoge aaibaarheidsfactor als het duinkonijntje 🙂 Dit is weer een top-blog waarvan ik heb genoten…
Fijne zondagsgroetjes, Heidi
LikeGeliked door 1 persoon