Op MacroSafari in de AWD

7 juli 2016, Amsterdamse WaterleidingDuinen

Het nadeel van op vakantie gaan, is dat je blogachterstand er niet kleiner op wordt. Het nadeel van een groeiende blogachterstand is dan weer dat je niet meer precies weet hoe de omstandigheden waren, zeker niet als je inmiddels niet meer tot de jongsten behoort. Gelukkig bestaat er internet en op weergegevens.nl is te achterhalen dat het op 7 juli 2016 best redelijk macroweer was: weinig wind, niet teveel zon (40%) en een aangename temperatuur. Dat zal dan ook de reden zijn geweest dat ik op deze dag al bijtijds in de AWD te vinden was…

< TIP: voor een grotere, mooiere én vooral scherpere weergave loont het de moeite de foto’s even aan te klikken! >

Op de eerste foto is te zien dat er ook sprake was van enige dauwvorming. Dit Hooibeestje is kennelijk nog niet genoeg opgewarmd en blijft rustig poseren. Meestal doen ze dat niet, zodat ik hier nog niet de macrolens durfde te gebruiken, vandaar de wat onrustige achtergrond.

Hooibeestje
Hooibeestje

Ik ben vandaag al vroeg op één van de boomkikkerlocaties, maar kennelijk té vroeg. Gelukkig is er genoeg ander moois te zien, zoals deze Gestreepte Goudspanner op een varenblad.

spanner
Gestreepte Goudspanner

Mooiere lichtval heb ik even verderop bij dit vliegje. Ik denk een Snipvliegensoort…

Snavelvlieg (?)
Snipvlieg (?)

Het determineren van insecten blijft moeilijk en soms maak ik er ook geen tijd voor vrij om me er verder in te verdiepen en ben ik al blij als ik de familienaam weet, zoals bij onderstaande Pantserjuffer:

Pantserjuffer
Pantserjuffer

Nou maak ik natuurlijk ook niet bepaald foto’s die handig zijn voor determinatie: de essentiële kenmerken zijn meestal niet te zien. Het is een vrouwtje, dat is nog wel te zien. Dat is bij de volgende nou weer niet vast te stellen. Het lijkt wél een andere soort…

Pantserjuffer
Pantserjuffer

Op het volgende plaatje staat een paartje Pantserjuffers in de paringsstand. Hoewel je het in de natuur nooit zeker weet, zal het hier vermoedelijk om een mannetje en een vrouwtje gaan.;-)

Parende Pantserjuffers
Parende Pantserjuffers

Het volgende frontaaltje is duidelijk niet van een Pantserjuffer, maar om welke juffersoort het hier wél gaat, staat niet in zijn of haar ogen geschreven.

Juffer
Juffertje frontaal

De familie Strekspin daarentegen is redelijk makkelijk te herkennen. Ze gedragen zich zoals ze heten. Over soorten denk ik verder maar niet na.

Strekspin
Strekspin

Dat laatste heb ik wél geprobeerd bij dit onder aan een tak hangend lid van de Spannerfamilie. Hoewel er een nog aantal gelijkende soorten is, is dit volgens mij een Bosspanner.

Bosspanner
Bosspanner

Zoals gezegd hing deze spanner ondersteboven aan een tak en moest ik vanuit laag standpunt in tegenlicht deze foto maken. Niet makkelijk, maar over het resultaat ben ik niet ontevreden.

Ik ben ondertussen steeds verder van de boomkikkerlocatie verwijderd geraakt en begin aan een mini-expeditie over het Eiland van Rolvers, een stukje AWD waar je maar weinig mensen tegenkomt en waar je zelf je weg moet zoeken. Opvallend is het aantal oranje-zwart gestreepte Zebrarupsen, de rupsen van de Sint-Jacobsvlinder. Het is duidelijk hoogseizoen en overal kom ik ze tegen, vooral op de verschillende Kruiskruidsoorten. Alles vreten ze kaal. De damherten krijgen de schuld, maar vlak deze jongens ook niet uit!

<klik op een cirkel voor een grotere weergave>

Gelukkig lusten ze alleen kruiskruid en laten ze de meeste andere flora ongemoeid. Niet dat het in de AWD een bloemenzee is – dat is het nooit geweest – maar als je goed zoekt, bloeit er genoeg, zoals uit onderstaande minigalerij blijkt. Even een kleine foto aanklikken om er vervolgens in groot formaat doorheen te scrollen.

Een vrouwtje Gewone Oeverlibel hangt bij een poeltje rustig aan een stengel en blijft dat lang genoeg doen om door mij vastgelegd te worden.

Oeverlibe;
Gewone Oeverlibel

Aan een andere stengel hangt een juffertje, een beetje een éénkennig type. Geen originele foto en ook nét niet symmetrisch, maar het blijft nog steeds leuk om dit te doen.

KIekebioe
Kiekeboe

Bij ditzelfde poeltje struikel ik bijna over de wegspringende padjes en kikkertjes. Vooral de padjes trekken mijn aandacht en, naar achteraf blijkt, niet onterecht. Het blijkt namelijk om jonge Rugstreeppadden te gaan, een beschermde paddensoort die ik nog nooit eerder had gezien. De gele streep op hun rug (niet zichtbaar op deze foto), maakt vergissen onmogelijk. Er zitten er hier tientallen en allemaal zijn ze op weg naar het water van de poel. Ik richt mijn lens op een afgeplatte boomstronk die voor sommige exemplaren op hun doorgangstraject lijkt te liggen. Hier zitten ze even redelijk vrij van de begroeiing, maar ze hebben haast en het lukt slechts één keer om er eentje scherp vast te leggen.

Rugstreeppad
Rugstreeppad

Na dit enorme succes stort ik me nog even op wat vlinders: een – vermoedelijk – Groot Dikkopje (dit jaar nog niet eerder gezien) en een Sint Jansvlinder (al meerder malen gekiekt, maar ze blijven aantrekkelijk):

Na afloop van mijn mini-expeditie sta ik plotsklaps voor een – bekend – veldje met Ronde Zonnedauw. Altijd fotogenieke, vleesetende plantjes. Tot nu toe had ik dit jaar steeds de pech dat de zon uitbundig scheen als ik hier was, maar vandaag is dat anders. Ik ga er eens uitgebreid voor op de knieën.

Ronde Zonnedauw
Ronde Zonnedauw

De plantjes staan volop in de knop, maar voor de echte bloei ben ik – helaas – nog te vroeg. Een projectje voor volgend jaar. Ook de knoppen zijn echter best kiekenswaardig:

<klik op een cirkel voor een grotere weergave>

Terwijl ik druk bezig ben zie ik dat het veldje een waar slagveld is geworden. Overal zie ik – vooral – juffers die met hun fragiele vleugeltjes vastgeplakt zitten aan de kleverige zonnedauwblaadjes, klaar om in een later stadium geconsumeerd te worden door de plantjes. Een enkeling kan ik nog redden, maar ik besef al snel dat ik dat eigenlijk niet moet doen. De natuur moet zijn loop hebben. Bovendien is het bijna geen doen een vleugeltje van een juffer onbeschadigd los te trekken, dus ga ik maar gauw over tot het vastleggen van al het leed. Geen beter vermaak dan leedvermaak, toch? Een korte miniserie <klik op een kleine foto om de serie te starten>:

Er zitten soms best dramatische beelden tussen, vooral wanneer de grote ogen van een juffer je smekend aankijken. Wie daar niet tegen kan: gauw doorscrollen en vooral niet aanklikken!

Als je dit allemaal zo ziet, zou je bijna weer gelovig worden. Want hoe weet zo’n plantje als zonnedauw – zonder zintuigen zoals wij die kennen – dat uitgerekend dit een goede plek is om te gaan wortelen, bij een poeltje waar het werkelijk sterft van de juffers? Leuke woordspeling, trouwens… (al zeg ik het zelf).

De juffers daarentegen zouden met hun enorme ogen de zonnedauw toch duidelijk moeten zien. Kennelijk is de glimmende, kleverige substantie aan de tentakels van het plantje onweerstaanbaar. Deze juffer (een lantaarntje?) heeft dat echter nog niet in de gaten en staat – nog net – op een veilig plekje.

Juffer
Juffer

Genoeg leedvermaak. De hoogste tijd om weer eens aan de terugweg te beginnen. Bij een poeltje zie ik een Grote Keizerlibel geregeld even pauzeren op een rietstengel. Een unicum, want meestal zie je ze alleen maar druk jagen.

Grote Keizerlibel
Grote Keizerlibel

Terwijl ik er eigenlijk niet meer naar op zoek ben, krijg ik toch nog onverwacht een volwassen Boomkikker voor de lens. Op een nieuw plekje, maar wel weer in de karakteristieke houding. Niet boeiend, toch weer onweerstaanbaar:

Boomkikker
Boomkikker

Dit brengt me op het idee om toch nog even bij mijn eerste BK-locatie langs te gaan. Helaas daar nog steeds geen spoor van boomkikkers, maar deze Roodpootschildwants maakt veel goed.

Roodpoot
Roodpootschildwants
Roodpootschildwants
Roodpootschildwants, frontaal

Ook een fraai gekleurd vliegje trekt mijn aandacht. Geen idee van soort of familie: het lijkt een kruising tussen een Strontvlieg en een Groene Vleesvlieg. Waarschijnlijk is het een soort Slankpootvlieg en lijkt sterk op een Dolichopus plumipes (met dank aan Sandra).

Onbekend vliegje
Dolichopus Plumipes (?)

Lopend langs het betonnen kanaaltje richting De Oase heb ik tenslotte nog een onverwachte ontmoeting met een enorme kever. Doodstil hangend aan een kaalgevreten kruiskruidstengel kan ik hem van alle kanten rustig fotograferen. Het blijkt een Julikever te zijn.

Julikever 3
Julikever 3

Een bijzonder aangename verrassing, want die had ik nog nooit gezien. Na de Meikever en de Junikever is het rijtje nu compleet. Ik geloof tenminste niet dat er ook nog een Augustuskever bestaat… Al met al is het een goed gevuld dagje AWD geworden met weer een aantal mooie en bijzondere waarnemingen. Bedankt voor het lezen en kijken. Tot een volgend blog!

17 reacties op ‘Op MacroSafari in de AWD

  1. Wat een mooie blog is dit, ik weet niet waar ik moet beginnen….de eerste frontale juffer,de kiekeboe juffer,de prachtige bloemen gallerij en die mooie juli kever en niet te vergeten de prachtige foto van de rugstreeppad, dat zijn toch welmijn favorieten. Maar met bewondering heb ik jouw zonnedauwfoto’s bekeken, die heb je echt heel mooi,dat is mij dit jaar in de AWD niet gelukt met al die andere plantjes (mosjes) eromheen, veel te rommelig…maar jij laat hier zien dat het dus wél kan. Ik heb met plezier je blog bekeken
    groetjes Ghita

    Geliked door 1 persoon

  2. Er is wel een junikever … Maar die julikever is wel een hele mooie en je hebt hem ook gaaf vastgelegd. Het leedvermaak heb ik gepoogd te bekijken maar ben halverwege afgehaakt. Te moeilijk voor mij … Hoezo kiekeboe niet origineel? Ik vind hem juist erg geslaagd. De groene vlieg heb ik wel ergens in mijn bestand zitten, ze zitten graag bij waterrijke en moerassige plekken.

    Like

    1. Mei- en junikever had ik al eens gezien, maar de julikever niet eerder. Wat is er zo moeilijk aan het leedvermaak? Kan je het niet aanzien?… De kiekeboe is op zich wel geslaagd, maar dit soort foto’s zie je vaker voorbij komen, vandaar niet zo origineel.
      Ben benieuwd naar je de groen vlieg. Ik kom hem in jouw vliegenmap niet tegen… of het zou de Poecilobothrus nobilitatus moeten zijn?
      Groetjes, Dick

      Like

  3. Prachtige foto’s Dick, en je opmerking over het blogachterstand komt me helaas maar al te bekend voor hihi…… Neemt niet weg dat het ook steeds weer genieten is van de foto’s die je hier laat zien 🙂
    Ik vind de ronde zonnedauw echt supermooi. Jammer voor de juffers (erg jammer zelfs) maar het hoort erbij. De bloemetjes zijn heel sfeervol en ook heel mooi vastgelegd. De junikever heb ik nog nooit gezien en ook de julikever is voor mij een onbekende. Welke ik ook geweldig vind is de Roodpootschildwants. Prachtige wants zeg! neem daarbij alle andere foto’s en je zit hier weer heerlijk te genieten.
    Groetjes, Helma

    Geliked door 1 persoon

  4. Hoi Dick,
    Opnieuw een verslag dat ik met plezier bekeken en gelezen heb. Ik merk dat jij dezelfde voorliefde voor de combinatie zonnedauw/juffer hebt als ik. Je scoort hier hoog met een heleboel fraaie platen. Het blauwe juffertje frontaal vind ik ook al zo’n voltreffer. Die wants is trouwens wel een hele mooie. Ik heb er verschillende gezien, maar dit type nog niet.
    Ook jij hebt de julikever gezien en op de plaat gezet, ook voor mij was dat dit jaar voor het eerst. Je ligt nu nog de junikever op mij voor. Ik wist niet eens van het bestaan.
    Groet, Kees

    Like

  5. Hallo Dick, Wat een schitterende serie weer. De rugstreeppad en de juffers op de zonnedauw vind ik veruit de mooiste foto’s. De andere foto’s zijn uiteraard ook erg mooi. Dan nog die julikever die vind ik ook bijzonder, die laatste foto is erg mooi.
    Groeten,
    Roos

    Like

  6. Hai Dick,

    Hele fraaie serie beelden en het frontale juffertje is helemaal prachtig. Leuk die volwassen boomkikker en goed te lezen dat de kikkers zich prima verspreiden door de AWD. Zaten ze een jaar of 5 terug op 2 of 3 plekken, nu kun je ze geloof ik in bijna de hele AWD vinden (mits de plek geschikt is uiteraard). Mooi dat je de keizerlibel hebt kunnen fotograferen, want ik heb ook de ervaring dat ze altijd alleen maar vliegen. Leuke serie van de zonnedauw met de juffertjes. Gelukkig zijn er heel veel juffertjes en die paar die opgegeten worden door de plantjes zullen geen invloed hebben op de populatie toch? Nogmaals, een mooie gevarieerde serie foto’s.

    Groet,
    René

    Like

  7. Tjonge wat een mooie foto’s weer, de rugstreeppad met prachtige kleuren als achtergrond, de zonnedauw is ook een feest om naar te kijken , de wants frontaal en de julikever allebei heel bijzonder en mooi om te zien, groetjes Adria

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.