17 mei 2016, Amsterdamse WaterleidingDuinen
Vandaag zou het best eens een mooie fotodag kunnen worden: weinig wind, niet al teveel zon en ook niet al te warm. Ik kijk de kat ’s morgens nog even uit de boom en waag het er uiteindelijk maar op. Ik ga om half twee bij Panneland de AWD binnen en heb het voornemen tot tegen zonsondergang te blijven om zo hopelijk mooi avondlicht mee te pikken. De warme avondmaaltijd wordt hiervoor opgeofferd, maar dat moet een keertje kunnen. Nou maar hopen dat ik genoeg onderwerpen tegenkom om me zolang te vermaken…
Mijn vorige blogje over de AWD stond helemaal groen van de zandhagedissen en ook dit blog begint er weer mee. Het is nu eenmaal zandhagedissen-hoogseizoen en de mannetjes zijn nu op hun mooist. Dat is het voordeel van twee maanden achterlopen met bloggen: tegen de tijd dat ik met mijn foto’s kom is iedereen deze hype alweer vergeten en druk met vlinders enzo…
< TIP: voor een grotere, mooiere én vooral scherpere weergave loont het de moeite de foto’s even aan te klikken! >
Ik zoek mijn ‘eigen’ plekje eerst weer op en zie al meteen een mannetje liggen, klaar om gekiekt te worden. Het modellenleven is duidelijk een slaapverwekkende aangelegenheid:
Als ik hem attent maak op de aanwezigheid van een vrouwtje in de buurt, komt hij in actie:
Hij maakt er flink werk van en begint met haar aan te pappen. Zij vindt het allemaal best.
Het lijkt serieus te worden, maar van een echte paring komt het nu niet. Dat schijnt er namelijk tamelijk heftig aan toe te gaan.
Een ander mannetje komt erop af en kijkt belangstellend vanaf de hoogte toe:
Inmiddels is voor verschillende voorbijgangers duidelijk geworden dat hier iets gaande is en langzamerhand is er een hele kring rondom mij ontstaan, bestaande uit allerlei soorten fotografen gewapend met uiteenlopend materiaal. Hieronder ook enorme teletoeters op statief, terwijl je deze diertjes toch prima met een macrolens kunt kieken.
Ik ben niet zo goed in werken voor publiek en besluit aan mijn stutten te trekken. Ik verkas naar een ander plekje… Daar is in eerste instantie nog geen hagedis te bekennen, wél een opvallend groot vliegend voorwerp. Blijkt een Houtlangpootmug te zijn, druk bezig met het afzetten van eitjes. Als de foto in de vergroting bekijkt kun je knotsvormige haltertjes op haar rug zien, overblijfselen van gedegenereerde achtervleugels en nu dienst doende als een soort gyroscoop. Komt bij alle tweevleugelige insecten voor.
Ondertussen komen ook op deze plek de hagedissen tevoorschijn. Eentje klimt zelfs likkebaardend op de tas van de fotograaf. Er zit niets eetbaars in, tenminste… niet voor hem!
Van schuwheid is geen enkele sprake en ik kan me naar hartelust uitleven op deze prachtige beestjes, hetgeen o.a. onderstaande galerij opleverde.
< klik op een miniatuur voor een grotere weergave >
Ik krijg er bijna geen genoeg van, maar realiseer me ineens dat ik hier al drie uur mee bezig ben. Het moet ook een keer genoeg zijn en ik ga dan ook aan de wandel, richting het gebied waar ik naar verwachting een redelijke kans moet hebben om jonge vosjes tegen te komen. Dat is staat namelijk nog hoog op mijn lijstje, maar eerst even iets heel anders: Veldhondstong.
Mocht het nou niks worden met dat verlanglijstje, dan is er in de AWD altijd nog wel iets anders leuks te vinden. Libellen bijvoorbeeld, die zijn er genoeg. Moeten ze alleen nog even meewerken. De meeste soorten doen dat niet, maar de Viervlek is relatief makkelijk: die gaat geregeld stil hangen aan een stokje of rietstengel en komt meestal op dezelfde plek weer terug. Kwestie van rustig gaan zitten en wachten…
Op de volgende foto houdt er een zijn kop gedraaid en doet een beetje aan een Witsnuitlibel denken. Een libellensoort die nogal zeldzaam is, maar die ik vanavond voor het eerst op deze plek in de AWD tegenkwam. Helaas in het gras zittend, waardoor het niet lukte een toonbare foto te maken. Daar moet ik dus nog eens voor terug.
Ik wil nog een derde Viervlek laten zien. Niet zozeer vanwege de libel, maar meer om wat er onder hem aan de stengel zit. Een leuke bijvangst. Dat zag ik – zoals wel vaker – thuis pas. Gezien de afmeting vermoedelijk een jufferlarve en waarschijnlijk een reeds verlaten huidje?
Als ik de buurt van Zonnedauw kom, kan ik het nooit laten even door de knieën te gaan om te proberen er een mooi plaatje van te maken. Het is namelijk best een fotogeniek plantje en ik denk dat deze aardig gelukt is:
Toch alweer een aardige oogst zo en dan moeten de vossenwelpjes nog komen… of toch niet? Ik ga een tijdje posten bij een paar vermoedelijke vossenburchten, maar betwijfel of ze wel in gebruik zijn dit jaar. Ik zie in ieder geval geen activiteit en ook de directe omgeving van de ingangen voorspelt niet veel goeds. Omdat de tijd begint te dringen en het nog een eindje lopen is naar de uitgang (voor zonsondergang moet je hier wegwezen), geef ik het op.
Maar dan krijgt de avond plotseling toch nog een verrassende wending. Lopend langs het Zwarteveldkanaal komt er ineens een vos tevoorschijn uit het struikgewas en begint voor mij uit te lopen. Normaal maak ik geen vossenfoto’s in de AWD, tenzij ik er eentje één op één tegenkom, zoals nu. Zeker met het inmiddels mooie avondlicht kan ik het niet laten.
Hij heeft mij vast wel in de smiezen, maar doet in eerste instantie net of ie me niet ziet. Soms staart hij met toegeknepen ogen geconcentreerd naar het gras… alsof-ie wat zoekt.
Hij blijft steeds een meter of 10-20 voor me uitlopen, af en toe omkijkend of ik er nog ben. Is het een show die opgevoerd wordt?
In ieder geval is er wel publiek bij:
De show gaat verder en ik maak er dankbaar gebruik van.
< klik op een miniatuur voor een grotere weergave >
Dan lijkt het serieuzer te worden. Hij is kennelijk opzoek naar ‘lekkere hapjes’. Ik hoor het Lowieke zo weer zeggen…Hij springt de oeverbegroeiing in en lijkt iets bemachtigd te hebben:
Prachtig om die sprong vast te leggen, maar dat moet beter kunnen. Hopelijk krijg ik nog een kans, want het einde van het kanaal is nog ver weg. En ik heb mazzel, want weer heeft-ie iets op het oog, maakt de typische vossensprong en lijkt iets gevangen te hebben. Een drieluik <klik voor grote weergave>:
Met de middelste foto, van de sprong, ben ik al aardig in mijn sas. Een topmomentje om mee te maken en ook nog eens vast te leggen. Ik kan me vergissen, maar toch krijg ik af en toe de indruk dat ik in de maling genomen wordt door Lowieke. Zoals hij me hier lachend aankijkt…
En weer gaat-ie verder met het afstruinen van de oever naar iets lekkers:
En dan herhaalt zich de standaard vossenjacht-procedure nog eenmaal. Het levert de mooiste sprongfoto op, daarom maar in het groot.
Ik ben uiteraard zeer tevreden met deze sprongfoto: alle pootjes los van de grond!
Daarna volgt weer een blik achterom. Nu alsof hij afscheid wil nemen en het einde van de show aankondigt.
Ik volg hem nog even van wat grotere afstand en zie dat jij aan het eind van het kanaal nog even een akkefietje heeft met een damhert (geen mooie foto). Hij trekt aan het kortste eind en zet het dan op een lopen aan de andere kant van het kanaal. In de schaduwkant komt hij nu weer mijn kant op gerend en ik laat de camera ratelen, terwijl een liedje van Manfred Mann door mijn hoofd speelt. Ik verwacht er niet zoveel van, maar dat valt achteraf toch best mee.
Hierna rent-ie snel het beeld uit en verdwijnt aan de overkant tussen de struiken. Ik had hem nog willen bedanken voor de mooie serie die ik er aan over heb gehouden, maar hoe doe je dat? Koekjes geven is tegen mijn principe en is ook helemaal niet nodig. Deze AWD-vos kan prima voor zichzelf zorgen en is het jagen nog niet verleerd.
Zoals gezegd normaal dus geen vossenfoto’s in mijn AWD-blogs, maar dat heb ik met deze serie wel voldoende gecompenseerd, dacht ik zo. Hopelijk verveelde het niet. Bedankt voor het kijken, lezen en eventueel reageren.
Yemrev Kiekt 
Gelukkig was het een fotojacht. Mij geen seconde verveeld met jouw geduld 🙂 Wat een geweldige beelden. Gelukkig hoef ik niet te kiezen, dat heb jij al gedaan met deze fijne, mooie en diverse selectie
LikeLike
Dat de vossen er tam zijn is alom bekend maar dat levert juist heel fraaie foto’s op. Dat gaat hier nooit lukken want ze zijn enorm schuw en als je er al eens eentje ziet dan is dat hooguit enkele seconden. Een super gave serie waar ik best jaloers op ben.
De hagedissenserie is ook fraai, vooral het begin. Hoe groot is de kans dat je zo’n flirt moment treft? Ik zou zeggen dat je daar toch wel veel mazzel mee hebt gehad.
LikeLike
Wat een mooie serie, de hagedissenfoto’s zijn echt top, vooral die van het paartje en de serie van het mannnetje die je hier als kleine foto’s hebt geplaatst. Ook de zonnedauw heb je prachtig, dat is mij nog steeds niet gelukt. En de vos, een bekende mooie vos, wat was haar vacht in mei nog vol, nu ziet ze er een beetje scharminkelig uit. Pracht serie van deze vos die aan het jagen is, mooi in beeld gebracht.
groetjes Ghita
LikeGeliked door 1 persoon
Zo… toe maar!!! Dit is weer een blog met een enorm hoog genietgehalte Dick.
Je openingsfoto van die hagedis met open bek is werkelijk geweldig maar ook de hagedisjes die daaronder zijn geplaatst. De zonnedauw is ook echt supermooi en daar kan ik ook altijd zo van genieten. De vossenserie mag er ook zijn en ik zou ook meer dan tevreden zijn met zo’n sprong van een vos! Erg mooi!
Groetjes, Helma
LikeGeliked door 1 persoon
heerlijke foto’s en ook fijn aan elkaar geschreven; ik heb er van genoten!
LikeGeliked door 1 persoon
Opnieuw genoten van een prachtig blog!
De foto’s van de zandhagedissen zijn top! Maar ook van de libellen heb ik erg genoten en dan als toetje nog de vos…….. heerlijk om te kijken en te lezen!
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Dick,
De hagedissenpaartijd ligt weer even achter ons, maar voor de liefhebber was er veel moois te zien. Jij hebt ook je portie mooie momenten gehad zie ik hier. De paring begint inderdaad heftig, maar daarna over het algemeen vond ik het een erg kalme bedoening. Ze lagen namelijk doodstil.
Zo’n vossenjacht van dichtbij bekijken is echt een topervaring. Je stond mooi op de eerste rij om er prachtige platen van te kunnen maken. Zo zie je maar, vossen zijn erg pragmatisch. Ze spannen zich niet in als het eten ze als het ware in de bek gelegd wordt. Voor de afwisseling zelf jagen gaat ze ook goed af.
Groet, Kees
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig blog Dick, met vele hoogtepunten. De hagedissen staan er prachtig op en wat een beleving om een vos op jacht van zo dichtbij te mogen volgend. Goed om te zien dat ook patatvossen nog kunnen jagen.
Gr. René
LikeGeliked door 1 persoon