18 september 2015 – Wandelbos Groenendaal
Na de eerste twee afleveringen uit de Pyreneeënserie is het nu even tijd voor wat anders. Het zal een ieder namelijk niet zijn ontgaan dat het paddestoelenseizoen al een tijdje aan de gang is en wat dat betreft ben ik een echte meeloper. In deze tijd van het jaar ben ook ik regelmatig op de knietjes in het bos tussen de bladeren te vinden. Nog maar amper bijgekomen van de terugreis uit Zuid-Frankrijk maak ik vandaag een ochtendronde door het Groenendaalse wandelbos, waar meestal wel wat modellen te vinden zijn.
Een niet zo voor de hand liggende soort is de Aardster. Je ziet ze al niet zo vaak en als je oog er wél op valt dan loop je al gauw weer door, omdat ze er meestal niet uitzien of op een onmogelijke plaats staan . Deze keer neem ik toch de moeite even door de knieën te gaan. Omdat ik de rustige achtergrond hier wel mooi vind, besluit ik een staand formaat te schieten, waardoor deze meer tot zijn recht komt:
Zo, en nu op zoek naar échte paddestoelen, met een steel en een hoed. De eerste die de moeite waard is, is deze Langsteelfranjehoed, want als dít er geen een is, dan weet ik het niet meer:
Hij is niet in zijn eentje. Iets verderop staat nog een groepje van vier, met mooie bokeh lichtcirkels in de achtergrond. Dan maak ik altijd een serietje met verschillend diafragma om dan achteraf de mooiste te selecteren, maar zelfs dat is niet makkelijk:
En dan vond ik dit wel een grappig tafereeltje: een peutertje met een enorme reus op de achtergrond die over hem waakt. Big brother is watching you:
Ik zoek nog even verder om te zien of ik nog rare effecten kan creëren. Kantelen en keren met de camera, zoeken naar dubbele lichtbollen, draaien aan de focusring, dat soort dingen. Het wil niet erg lukken met dit groepje. Ik zie wel gebroken beelden, maar je wilt eigenlijk toch wel íets scherp in beeld hebben, maar waarom eigenlijk? Dit geeft toch ook wel een mooi mystiek beeld:
Tijd om even de benen te strekken en op zoek te gaan naar een volgend onderwerp. Dat vind ik aan de andere kant van het pad in de vorm van vreemde, zwarte, stengelvormige zwammetjes die me in eerste instantie een beetje aan ‘Dodemansvingers’ (Houtknotszwammen) doen denken, maar dan veel dunner.
Het blijk echter – achteraf – om overjarige Geweizwammen te gaan en dat kan je eigenlijk wel zien vanuit een ander standpunt. Nu ik er zo over nadenk: ik heb dit jaar nog geen ‘verse’ lichting Geweizwammen gezien. We doen het dus nog maar even met de oudjes, die moeten tenslotte eerst op:
Mycena’s zie ik ook nog niet zoveel trouwens, slechts twee vandaag… of zijn het er nou toch drie? Even een andere invalshoek kiezen: het lijken er echt wel drie…
Alleen de fotograaf weet hoeveel het er werkelijk waren…
Gauw door met een groepje Gewone Glimmerinktzwammen. Ik ben niet de enige die er belangstelling voor heeft… Een vlieg (ik meen een strontvlieg) vraagt zich af wat er onder die rok schuil gaat, de viespeuk!
Ook hier mag ik weer niet klagen over de achtergrond. Ik speel daar nog wat verder mee. Een kleine verandering in de kijkhoek levert soms een verrassend andere achtergrond op:
<<< klik voor een vergroting >>>
Nadat ik het met deze Inktzwammen helemaal gehad heb, probeer ik tenslotte een stammetje met paddo’s (waarvan ik de naam nog niet gevonden heb) in zodanige positie te manoeuvreren dat ik daar iets mee kan. Eerst de twee eindstandige paddestoelen in de hoofdrol:
Het stammetje in de lengte, met een groepje voor en – vaag – een groepje achter is misschien leuker:
Vanaf de ander kant zijn er ook lichtbollen, maar deze keer zorgen die voor het effect dat ik zoek. Onder in de bol die iets links van het midden staat zijn paddo’s te zien die daar niet zijn! Het is een illusie en dát is wat ik zoek!
Ik zoek nog verder maar het is en blijft moeilijk. Het is voor mij niet te voorspellen wanneer en waar zo’n effect nou precies optreedt. Het is een kwestie van veel proberen.
Het groepje paddestoelen aan het eind van het stammetje lijkt uit wel vier of vijf exemplaren te bestaan, maar zoals de oplettende kijker vast wel gezien heeft, zijn dat er in werkelijkheid slechts twee! Weer een illusie rijker… wat is de natuur toch mooi, hè? Het zijn de twee die in het volgende, tevens laatste plaatje vooraan staan:
Hier is de scherptediepte – mede door de afstand – heel klein, alleen het randje van de hoed is scherp. De paddo’s in het achterste groepen vertonen weer iets van verdubbeling. Toch nog.
Een volgende keer gaan we weer vrolijk door met klungelen. Voor nu weer bedankt voor het kijken en lezen.
Yemrev Kiekt 
ik heb niet zo veel met paddenstoelen; iig niet het fotograferen ervan; maar de 1 na laatste foto vind ik wel boeiend; dat onscherpe gaat me steeds meer fascineren op de een of andere manier.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is leuk om te spelen met scherptediepte en bokeh bubbles. Er zijn zo veel mogelijkheden, zoals je hier ook mooi laat zien. Persoonlijk houd ik ervan dat er steeds wel een deel scherp afgebeeld moet zijn, maar smaken verschillen nu eenmaal. In Groenendaal ben ik inmiddels ook een paar keer geweest. Geen aardsterren, maar wel nieuwe geweizwammen. Je zal later wel zien dat mijn impressie weer een heel andere is dan de jouwe. Dan maakt het ook leuk. Interessant om te zien hoe je experimenteert.
Groet, Kees
LikeLike
Zo, wat ben jij lekker bezig geweest met de paddenstoelen! ’t Wil bij mij allemaal nog niet zo lekker naar mijn zin lukken, maar deze foto’s zorgen wel voor inspiratie!
De staande aardster vind ik heel fraai, net als de hele serie van de langsteelfranjehoedjes. Erg leuk om te zien en te lezen hoe je op zoek bent naar al die effecten, dat blijft mij ook steeds fascineren.
De onscherpe beelden kan ik ook wel waarderen!
Groetjes Loes
LikeGeliked door 1 persoon
Wauw, wat heb jij je uitgeleefd daar in het bos, ik vind het echt een supermooie serie, leuk die aarster van verschillende standpunten, de mycena’s met de wazige in de achtergrond. Ik vind het gewoon een supergave serie, ik krijg zin om ook weer voor de paddo’s te gaan…maar eerst nog de hertenbronst (want je weet maar nooit, volgend jaar zie je ze misschien niet meer).
LikeLike
Prachtig, ik heb weer met verbazing zitten kijken hoe je ze weer op de plaat hebt gekregen, zo mooi ! En dan vooral het peutertje met de reus vind ik errrrg mooi en die daaronder het “mystiek onscherp” daar houd ik ook wel van. Een hele mooie serie heb je weer laten zien, groeten Adria
LikeLike
Je hebt je aardig uitgeleefd hihi…….
Mooie en sfeervolle zwammetjes em mooie zachte achtergronden.
Je Langsteelfranjehoed heb je echt heel mooi geplaat. De solo hoed maar ook het kleine bosje 🙂
Ook de aardster is heel mooi vereeuwigd. Een prachtig blog met een hoog geniet gehalte.
Groet, Helma
LikeGeliked door 1 persoon
Lekker bezig! Mooi om te lezen hoe je aan het “werk” bent geweest. Het is inderdaad veel proberen, kijken en spelen met je diafragma en scherpstelring. Over je onscherpe foto moet ik nog even nadenken. Big brother vind ik de mooiste van de serie.
Gr. René
LikeGeliked door 1 persoon